ADE 2010
D25 · Official Opening Party ADE
Het, dit jaar regenachtige, festivalseizoen ligt inmiddels al weer een tijdje achter ons, waardoor de danceliefhebbers zich weer kunnen richten op het grote aanbod van dance evenementen in de verschillende clubs. Een jaarlijks terugkerend fenomeen hierbij is het Amsterdam Dance Event wat dit jaar wordt gehouden van 20 tot en met 24 oktober. Verspreid over vele verschillende clubs in Amsterdam is er eigenlijk geen ontkomen aan en is er dan ook een divers aanbod voor ieders wat wils op het gebied van Dance.
Detroit Pioniers op herkansing!
Het is 24 maart 2010 en het lange wachten is voorbij. Menig techno liefhebber zit met smart op de line up van het jubilerende Awakenings festival te wachten. Monumental pakt elk jaar uit met grote namen en voor de 10e editie van het festival zal dit zeker niet anders zijn toch? Nee zeker niet! Het was wederom de overtreffende trap ten opzichte van 2009 met als klapstuk toch wel “The Bellville Three”.
Derrick May, Kevin Saunderson en Juan Atkins zijn de 3 techno pioniers uit Detroit die hun naam The Belville Three danken aan de gezamenlijke school Belville High waar zij elkaar leerden kennen.
Van de drie pioniers begon Juan Atkins als eerste met het produceren van muziek, geïnspireerd door destijds vooruitstrevende bands als oa. Kraftwerk en Depeche Mode. Hij noemde de muziek techno en inspireerde zijn schoolvriend Derrick May en later ook Kevin Saunderson en een nieuwe muziekstroming was geboren.
Ondanks het feit dat Juan Atkins gezien wordt als de echte pionier heeft hij nooit echt succes gekend bij het grote publiek in tegenstelling tot Kevin Saunderson. Onder zijn pseudoniem Inner city scoorde hij de klassieker Big Fun, wat gezien wordt als de allereerste techno hit. Ook Derrick May scoorde, onder de naam Rhytim is Rhythim, een nog altijd zeer gewaardeerde hit met Strings of Life.
Het is dan ook niet gek dat er in menig huiskamer een vreugde kreet klonk na het zien van de line up op Awakenings festival. Een 3 uur durende set van “The Belville Three” werd aangekondigd. Niet eerder stonden zij samen op het podium en dus kreeg het Nederlandse publiek voor het eerst deze unieke act voorgeschoteld! Dit kon gewoon niet anders dan een succes worden.. toch?
Hoe anders pakte het uit. De eerste woorden die Derrick May uitsprak na hun set sprak boekdelen: Dit was eens, maar nooit weer!! Voor zijn uitspraak had hij in een 3 uur durende nachtmerrie gezeten. Met name Juan Atkins kreeg de zwarte piet toe geschoven en niet geheel onterecht. Ondanks de aanwezige technische hulpmiddelen, waaronder een softwareprogramma die er voor zorgt dat je platen kinderlijk eenvoudig met één druk op de knop gelijk laat lopen, kreeg Juan het niet voor elkaar om een plaat normaal te mixen. Dit zorgde ervoor dat er uiteindelijk een rommelige set werd afgeleverd zonder echte pieken, maar wel met diepe dalen! Een gemiste kans en een grote teleurstelling voor zowel het publiek als de artiesten zelf!!
Het is dan ook niet gek dat op 8 juli 2010 de gedachten snel terug gingen naar dat bewuste moment. Op 8 juli werden namelijk de eerste namen bekend gemaakt van het Amsterdam Dance Event waaronder het volledige programma van de officiële openingsparty op 20 oktober in de Melkweg wat in het teken staat van 25 jaar Detroit Techno. Ook The Belville Three zijn namelijk aanwezig, maar ditmaal mogen zij individueel hun klasse aan het publiek tonen want zoals Derrick May al aangaf op 28 juni, dit was eens en nooit meer.
25 jaar Detroit Techno verspreid over 3 generaties. De pioniers van het eerste uur worden aangevuld door de tweede generatie techno dj’s uit Detroit waaronder oa. Stacey Pullen, Kenny Larkin en Carl Craig hun opwachting mogen maken. Om het feest compleet te maken schuiven van de laatste generatie oa. Kyle Hall en Greg Gow aan. Al met al een affiche om de vingers bij af te likken waar elke, zichzelf respecterende, technoliefhebber bij moet zijn.
Het feest werd geopend in The Max door Carl Craig, de man die voornamelijk gewaardeerd wordt door zijn ijzersterke producties waarvan er verspreid over de avond nog velen van gehoord zouden worden. Na Carl was het tijd voor de energieke Al Ester. Het enthousiasme straalde er van af wat een positieve sfeer mee bracht in de rest van de zaal. Hij draaide met vrij onbekende platen waarvan het soms leek of hij een heel blaasorkest mee had genomen.
In de grote zaal was het aan Greg Gow om het feest te openen waarna publiekslieveling Stacey Pullen het stokje van hem mocht over nemen. Hij opende met de kraker At Les van Carl Craig waardoor hij gelijk het publiek op zijn hand kreeg. De warme, zomerse techhouse van Pullen doet het altijd erg goed op de Nederlandse zomer festivals maar nu bewees hij wederom dat hij ook een club naar zijn hand kan zetten.
Ondertussen was het in The Max om 02.00 uur tijd voor de eerste Detroit pionier van de avond, Juan Atkins. Ondanks het feit dat hij het publiek mee kreeg was zijn set technisch verre van goed. Hij stond er ongeïnspireerd bij en kreeg wederom geen plaat strak aan elkaar gemixt. Erg spijtig voor een man als hij.
Kevin Saunderson mocht in de grote zaal beginnen aan zijn set na Stacey Pullen en deed dit direct in een hoger tempo. Met energieke, uptempo platen kreeg hij het publiek in beweging. De uitverkochte Melkweg stond op zijn kop en de toch al goede sfeer werd naar een hoogtepunt gebracht, zeker op het moment dat Derrick May zich bij hem voegde om een goede 20 minuten samen de set af te werken waarna hij in zijn eentje het feest mocht afsluiten. Zoals altijd deed hij dit technisch erg sterk al was zijn platenkeuze vrij standaard waardoor hij niet boven de man van de avond Kevin Saunderson kon uitstijgen.
Al met al was het een zeer geslaagde opening van het Amsterdam Dance Event waar de hele week nog volop te genieten valt. Van de drie pioniers konden er helaas maar twee overtuigen en viel Juan Atkins wederom door de mand. Of hij ooit weer op een goed niveau terugkomt is hierbij nog maar de vraag…
Tekst: Christian Sinke
Recente reacties