Florence and The Machine
Op zondag 1 april gaf Florence & The Machine een concert in Paradiso.
Als een flamboyant en brutaal nachtegaaltje, ze omschreef zichzelf schertsend als ‘A choir girl gone horribly, desperately wrong’, bestormde Florence Welch in 2009 de wereld met het debuutalbum ‘Lungs’. Het album, en live ook de stem van Florence, maakte diepe indruk, met soulvolle indienummers die in eigenzinnigheid en creativiteit veelvuldig vergelijkingen opriepen met die andere roodharige Engelse zangeres, Kate Bush.
Nadat Florence + The Machine bijna twee jaar intensief heeft getoerd verscheen in oktober 2011 de opvolger, getiteld ‘Ceremonials’. Met haar grootste stem gesteund door bijna gospel-achtige achtergrondzang, zware orgels, harpen, strijkers, bellen en een weidse galm, doet dit tweede album bijna kerkelijk aan.
Het is natuurlijk gedurfd om je band te vernoemen naar ‘s werelds grootste producer, PhilSpector, maar deze muzikanten uit Londen komen er prima mee weg. Hun geluid wordt door sommige critici beschreven als een combinatie van Roxy Music, The Strokes en The Killers, zelf voegen we daar graag Pulp aan toe. Zanger Fred MacPherson heeft namelijk muzikaal behoorlijk wat weg van de rondspringende Jarvis (Bron: Paradiso)
Fotografie: Luuk Denekamp
[bol_product id=”1000004011742120,1000004011726435,1000004012180374,1000004006823780″ price_range=”undefined” name=”Florence Machine” background_color=”#FFFFFF” text_color=”#2C2C2C” link_color=”#2C2C2C” border_color=”#FFFFFF” width=”350″ cols=”2″ rating=”true” price=”true” bolheader=”undefined” target=”true” image_size=”true” css_file=”bol_1333556100_links.css”]
Recente reacties