Paul Simon
Paul Simon brengt Graceland naar Ziggo Dome.
Het 25 jarige jubileum van het album ‘Graceland’ werd al gevierd met een heruitgave en de prachtige documentaire ‘Under African Skies’ die dinsdagavond nog op Nederland 2 werd uitgezonden. En deze zomer grijpt Paul Simon deze gelegenheid nog eens aan om opnieuw het album live te doen met een tournee. Het de originele line up van de Afrikaanse artiesten die in de jaren ’80 hebben meegewerkt aan het album en de tournee in 1987, zoals natuurlijk de zanggroep Ladysmith Black Mambazo en de trompettist Hugh Masekela. Deze avond brengt deze tournee hun allen in de gloednieuwe Ziggo Dome in Amsterdam.
Iets na 20:00 begint het concert. Het eerste gedeelte van de avond speelt Paul Simon met zijn eigen begeleidingsband een aantal nummers uit van solocarrière van voor en na Graceland. Er wordt afgetrapt met ‘Kodachrome’ dat geruisloos over gaat in ‘Gone At Last’. Daarna wordt er één nummer gedaan van zijn laatste album ‘So Beatiful Or So What’ dat vorig jaar verscheen; het nummer ‘Dazzling Blue’. Het wordt aan het begin duidelijk dat Paul Simon even nodig heeft om op dreef te komen. Maar er komt al wat meer gang in als het bekende drum-intro van ’50 Ways to Leave Your Lover’ wordt ingezet.
Hierna heette hij het publiek voor het eerst welkom deze avond, en kondigde de cover ‘Vietnam’ aan van Jimmy Cliff. Hij vertelde hierover dat het nummer hem geïnspireerd heeft voor een ander bekend nummer van hem wat daarna volgde: ‘Mother And Child Reunion’. Met ‘That Was Your Mother’ komt het eerste nummer van Graceland voorbij voordat het gedeelte daarvan van de show nog is begonnen. Gevolgd door een hele mooie versie van ‘Heart And Bones’. Na ‘Me and Julio Down by the Schoolyard’, ‘Slip Slidin’ Away’ en ‘The Obvious Child’ zit dit gedeelte erop waarin hij even op gang moest komen.
Maar daarna komt het pas echt op gang wanneer Ladysmith Black Mambazo wordt aangekondigd en met Joseph Shabalala enthousiast door heel de Ziggo Dome wordt verwelkomt. Hier begint de hoofdmoot van deze avond: ‘Graceland’. Met ‘Hello My Baby’ en ‘Nomathemba’ geeft Paul Simon (die hierbij zelf even een pauze nam) ze volledig de ruimte. Waarna hij terugkeerde om samen met de leden van Ladysmith Black Mambazo het prachtige ‘Homeless’ en ‘Diamonds on the Soles of Her Shoes’ te zingen. Net zo perfect gezongen als 25 jaar geleden. Hierna volgen drie andere songs van Graceland: ‘I Know What I Know’, ‘The Boy in the Bubble’ en ‘Crazy Love, Vol. II’.
Daarna wordt trompettist Hugh Masekela aangekondigd. Die geeft een extra bijzondere lading aan deze avond. Het is de 94ste verjaardag van Nelson Mandela. En speciaal ter ere aan hem brengt Hugh Masekela het loflied ‘Mandela (Bring Him Back Home)’. Met daarna de cover ‘African Sunset’ van Miriam Makeba (Afrikaanse zangeres die bekend is van de hit ‘Pata-Pata’. Ook zij deed in 1987 mee tijdens de Graceland tour, maar in 2008 is overleden) die samen wordt gedaan met zangeres Thandiswa Mazwai. Met ‘Stimela’ maakt Hugh Masekela opnieuw indruk met zijn verhaal over Afrika. Gevolgd door ‘Under African Skies’ dat Paul Simon zingt samen met Thandiswa Mazwai.
Paul Simon keert hierna opnieuw terug op het opnieuw voor drie bekende nummers van het album die niet te missen zijn: ‘Gumboots’, de titelsong ‘Graceland’ en natuurlijk ‘You Can Call Me Al’. Het is de uitsmijter van de Graceland set en bassist Bakhiti Kumalo doet maar liefst twee keer die legendarische bass-riff. De Ziggo Dome is uitzinnig.
Paul Simon keert terug voor een bijzondere toegift. Hij speelt een intieme versie van ‘The Sound of Silence’. Natuurlijk uit de periode dat hij in de jaren ’60 met Art Garfunkel een duo vormde. De klassieker wordt zo intiem gebracht dat het een kippenvel moment wordt. En vervolgens wordt er nog een Simon & Garfunkel klassieker gedaan: ‘The Boxer’. Waarbij het ‘lai-la-lai’ gedeelte luidkeels wordt meegezongen. Daarna vormen ‘Late In The Evening’ en de laatste toegift ‘Still Crazy After All These Years’ de mooie afsluiting van een prachtige avond.
Het duurde voor Paul Simon even om op gang te komen, maar het werd uiteindelijk toch een gedenkwaardige avond. Om verschillende redenen: De stem van Paul Simon heeft niets ingeboet aan kracht, het album Graceland dat nog altijd een perfecte combinatie is van twee werelden die één worden, en de datum van Nelson Mandela’s verjaardag dat nog voor een extra bijzondere lading gaf. Voor wie erbij was een concert om nooit te vergeten. Voor wie er naast greep en er niet bij kon is het heel hard hopen dat deze ‘Graceland 25th Anniversary tour’ nog verlengd wordt.
Tekst: Peter van Cappelle
Fotografie: Charlona Teerlink en Paul Barendregt
[bol_product id=”1000004011180642,1000004012236396,1002004012233994,1000004012236390″ price_range=”undefined” name=”Paul Simon” background_color=”#FFFFFF” text_color=”#2C2C2C” link_color=”#2C2C2C” border_color=”#FFFFFF” width=”350″ cols=”2″ rating=”true” price=”true” bolheader=”undefined” target=”true” image_size=”true” css_file=”bol_1342679477_links.css”]
Recente reacties