The Killers
Langverwachte nieuwe album van de band.
Het heeft even geduurd, maar vier jaar na hun vorige album ‘Day And Age’ – met in de tussentijd wel soloprojecten van de leden – komen The Killers met een nieuw album. Nu is er dan eindelijk het langverwachte vierde Killers-album: ‘Battle Born’.
De eerste single ‘Runaways’ deed vermoeden dat de mannen weer wat meer teruggingen naar de sound van hun tweede album ‘Sam’s Town’ uit 2006. Maar bij de eerste track ‘Flesh and Bone’ blijkt al meteen dat Brandon Flowers en de zijnen ervoor hebben gekozen om verder te gaan waar ze bij op hun vorige album zijn opgehouden. De lijn van jaren ‘80 invloeden wordt op ‘Battle Bom’ voortgezet. ‘Flesh and Bone’ is zeker een goede albumopener.
Maar daarna wordt het toch wel een beetje te veel van hetzelfde. Alsof we het al eerder van ze gehoord hebben. Aan de ene kant vertrouwd, maar weinig spannends. ‘Be Still’ had prima op het solo album ‘Flamingo’ van Brandon Flowers uit 2010 kunnen staan. ‘Miss Atomic Bomb’ is dan een uitschieter die nog weleens zou kunnen uitgroeien als een live favoriet bij hun optredens. Net als het stevigere ‘From Here On Out’. Een track waar voor de verandering weer eens wat meer gitaren op zijn te horen. Wel een verademing op een album vooral door synthesizers wordt gedomineerd.
De titeltrack ‘Battle Born’ verrast dan aan het einde toch nog. Het is het bombastische broertje van ‘A Dustland Fairytale’. Er zijn nog drie bonustracks toegevoegd aan de speciale editie. Hiervan had ‘Carry Me Home’ geen bonustrack hoeven zijn. Het nummer had het als reguliere track het album misschien net wat sterker kunnen maken.
Het vierde album van The Killers is hiermee iets te veel een eenheidsworst geworden. Met een paar zeldzame uitschieters, maar het is toch hopen dat ze op hun zesde album voor een andere richting kiezen.
Sterren: 3,0***
Tekst: Peter van Cappelle
Recente reacties