Boudewijn de Groot

Boudewijn de Groot – Philharmonie, Haarlem 25-05-2013

Na jaren toeren langs de grote theaterzalen in Nederland en België, kondigde Boudewijn de Groot vorig jaar aan dat de ‘Vaarwel, Misschien Tot Ziens’ tournee zijn laatste grote tour zal zijn. De laatste kans om één van de belangrijkste Nederlandstalige artiesten nog nummers te horen spelen die hij waarschijnlijk hierna niet meer zal spelen. Zoals de klassiekers die hij samen schreef met Lennaert Nijgh. Deze avond speelt Boudewijn met zijn band de tweede van twee uitverkochte concerten in Philharmonie in de stad van Nijgh: Haarlem.

Ook deze avond wordt Boudewijn bijgestaan door bandleden waarmee hij de afgelopen 16 jaar al veel mee heeft opgetreden. Bestaande uit Ernst Jansz en Jan Hendriks van Doe Maar, Monique Lansdorp, Åke Danielson en Bert Embrechts. Een stel veelzijdige muzikanten. Zo bleek ook deze avond.

Boudewijn begint met het nummer wat ooit zijn eerste single was in 1964: ‘Strand’. Nog steeds met evenveel snelheid als 49 jaar geleden. Gelijk daarna begon Boudewijn één van de vele anekdotes te vertellen uit zijn 49 jarige carrière als artiest. En daarin staat natuurlijk voornamelijk Lennaert Nijgh in centraal. Zijn uitleg geeft bij bepaalde nummers uit de eerste helft meer betekenis. Zoals bij ‘Eva’ en ‘Het Land van Koning Jan’. De eerste helft maakt al veel indruk. Zoals het experimentele ‘De Engel Is Gekomen’. Al vroeg komen ‘Avond’ en ‘Jimmy’ voorbij. Waarna de eerste helft wordt afgesloten met het losse ‘Ballade van de Onsterfelijkheid’.

De tweede helft begint wat intiemer met drie nummers van het album ‘Voor De Overlevenden’: ‘Beneden Alle Peil’, ‘Testament’ en ‘Verdronken Vlinder’. En er volgt een nieuw nummer waarin Boudewijn eerder vertelde anekdotes had verwerkt: ‘Het Is Mooi Geweest’. Waarbij nog even wordt verwezen naar een andere band uit de jaren ’60 met een ‘A Hard Day’s Night’ achtig intro.

De avond wordt persoonlijk wanneer Boudewijn vertelt en zingt in ‘Moeder’ en ‘Achter Glas’ over beiden ouders. Over zijn moeder die Nederlands-Indië niet overleefde en zijn vader die er nooit over wilde praten. Hierbij krijgt Ernst Jansz een rol door diens eigen nummer ‘De Ballade van Nina Bob’ te zingen.

Voliste Monique Lansdorp krijgt vervolgens een rol in ‘Meester Prikkebeen’ (waarbij zij de tekst iets anders zingt dan Elly Nieman in de originele versie). En ze voorziet ‘Meisje van 16’ van een zigeuner achtig intermezzo.

Het speelplezier straal duidelijk van Boudewijn en het podium af. Ook in de toegift van ‘Vrijgezel’ en ‘Het Land van Maas en Waal’. Ook dat nummer krijgt aan het einde een kleine metamorfose door er een gospelachtige draai aan te geven.

69 jaar is Boudewijn inmiddels. Maar dat is niet te horen aan zijn stem en niet te zien aan het plezier dat hij met zijn band in zijn show stopt. Eigenlijk was dit optreden in Haarlem het laatste concert van zijn tournee. Maar wegens succes is deze tour een heel seizoen lang verlengt tot mei 2014. En dat maar goed voor wie de laatste kans nog wilt grijpen. Want Boudewijn weet ook m et deze laatste grote tournee een mooie avond te bezorgen.

Tekst: Peter van Cappelle

Foto’s: Harold Versteeg Top 2000