Editors
Editors – The Weight of Your Love.
Er is nogal wat vooraf gegaan aan de release van het vierde album van Editors. Frontman Tom Smith deed even wat solo dingetjes tussen door (zoals een kerstalbum met Andy Burrows). Daarnaast gitarist Chris Urbanowicz verliet de band en werd ingeruild voor twee nieuwe bandleden (gitarist Justin Lockey en multi-instrumentalist Elliott Williams. De eerste single van het nieuwe album, ‘A Ton of Love’, deed vermoeden dat Editors zich nu had gericht een groot stadionrock geluid a là U2. Maar bij het beluisteren van het volledige album blijkt dat niet helemaal op te gaan.
Op het vorige album ‘In This Light And On This Evening’ uit 2009 namen synthesizers te overhand waardoor ze meer met New Order werden vergeleken dan met Joy Division en Echo & The Bunnymen (waarmee ze telkens werden vergeleken bij hun eerste twee albums). Op dit album zijn er weer meer gitaren te horen, maar ook stijkers en blazers. En de stem van Tom Smith komt duidelijk naar voren dan ooit. De eerste 3 nummers ‘The Weight’, ‘Sugar’ en ‘A Ton of Love’ klinken vrij groots. Maar dat veranderd bij de door strijkers gedragen ballads ‘What Is This Thing Called Love’ en ‘Nothing’. ‘Honesty’ zou een uitstekende single kandidaat zijn. De tracks ‘Formaldehyde’, ‘Hyena’ en ‘Two Hearted Spider’ doen het meest nog denken aan de post-punk van hun eerste twee album. Waarbij ‘Formaldehyde’ en ‘Hyena’ uitstekende ‘recht toe recht aan’ rocktracks zijn. ‘The Phone Book’ onderscheidt zich van de rest van het album. Folk klanken en alt. Country gitaarspel hadden we nog niet van Editors gehoord, maar de combinatie blijkt een eenzaam hoogtepunt op het album. Afsluitende track ‘Bird of Prey’ had Arcade Fire ook niet misstaan.
Editors klinken op dit album inderdaad meer gericht naar de grote zalen. Maar dat weten ze wel te doen zonder dat het overdreven klinkt. Zo kan het dus ook als je een grote band bent geworden, beste Chris Martin.
Sterren: 4,5 ****
Tekst: Peter van Cappelle
Recente reacties