White Lies
White Lies – Big TV.
Met het debuutalbum ‘To Lose My Life’ maakten White Lies één van de beste albums van dat jaar, en leek het erop dat we nog veel zouden kunnen verwachten van het jonge broertje van Editors. De opvolger ‘Ritual’ viel in 2011 helaas tegen door te hoge verwachtingen na hun debuutalbum. Nu hebben ze met ‘Big TV’ hun derde album afgeleverd. Tijd voor revanche?
Met de titelsong van het album begint het album sterk. Het zet de toon voor de rest van het album. Nog steeds het bombastische geluid a là Echo & The Bunnymen, maar nog maar gericht op synthesizers dan op hun vorige albums. Maar ‘There Goes Our Love Again’ klinkt dan weer net iets te veel als ‘Bigger Than Us’. Terwijl een nummer als ‘First Time Caller’ wel weer verrast. Mede door de toevoeging van strijkers in het intro. Ook het sterke ‘Mother Tongue’ verrast. Een nummer dat aan de ene kant die typische new wave sound heeft, maar toch ook luchtiger klinkt dan we tot nu toe van White Lies gewend waren.
Maar na ‘Getting Even’ is het dan ook gedaan met de sterke momenten op het album. En daarmee lijken ze met ‘Big TV’ hetzelfde probleem te hebben als met hun vorige album. Op een paar aardige nummers na krijg je toch regelmatig het idee dat je het al eens eerder van ze gehoord hebt. Daarmee is ook ‘Big TV’ weer een typische 3 sterren plaat geworden.
Sterren: 3,0***
Tekst: Peter van Cappelle
Recente reacties