June Noa
Interview met soulzangeres.
De donkere, krachtige sound van June Noa wordt nog wel eens vergeleken met Blue-eyed soul zangeressen als Anastacia en Joss Stone. ‘Not Guilty’ is het debuutalbum en daarop combineert de zangeres nostalgische soul en funk met hedendaagse pop.
Door Anneke Ruys
June Noa is een bijzonder mens én zangeres. Geboren en getogen in Amsterdam reist ze tegenwoordig het land door met haar muziek. Bijzondere klanken gebracht door een diepe soulstem. Gepassioneerd als June is vertelt ze graag over de dingen die haar raken en die haar leven beheersen. Muziek bijvoorbeeld, maar ook alles wat met dieren- en dierenwerk te maken heeft. “Soms twijfel ik er nog steeds over of ik nou een muziekcarriere ambieer of een baan in het dierenwerk. Of allebei…Ik sta graag op een podium, maar ook help ik graag de zwakkeren in de samenleving. Dus ik help dieren daar waar ik kan en wat in mijn vermogen ligt”. Maar omdat dit verhaal over het eerste gaat delen we eerst de muziek met June. Die was al vroeg aanwezig in het leven van June (of Patricia zoals haar echte naam luidt). Haar vader speelde jazz en soul op de piano. “Mijn vader kon goed mensen entertainen met zijn muziek. Dat vond ik prachtig. Zelf zong ik als klein meisje al, tot grote vreugde van mijn ouders. Oude soulmuziek bijvoorbeeld van Aretha Franklin en Shirley Bassey vond ik prachtig. Ik word echt helemaal blij van die muziek. Ook van Sharon Jones en Charles Bradley trouwens. Dat zijn echt mijn helden van nu. Ik zou dolgraag een keer met hen op het podium staan”.
Verdriet
June Noa – die eigenlijk Patricia heet (“June is mijn geboortemaand en Noa vond ik altijd al een hele mooie naam. En als artiestennaam past het perfect bij elkaar “) werkt nu hard aan haar carriere. “Muziek is een passie maar ook een belangrijke manier om dingen van me af te schrijven. Positieve gevoelens, maar soms ook over minder vrolijke zaken. Mijn vader overleed toen ik achttien was. Dat was zo’n groot verdriet dat ik er over begon te schrijven of bijna over móest schrijven. ‘Where are the days’ is een liedje wat ik daarover schreef. Ik deed dat voor mezelf, maar ook voor mijn familie”. Liedjes schrijven is een belangrijk proces voor June Noa. “De meeste songs gaan over mijn leven en de dingen die ik meemaak. Het is niet allemaal autobiografisch, maar er zit zeker veel van mij in. Muziek is voor mij ook therapie. Ik kan er allerlei soorten ervaringen in kwijt”. June vindt het ook prachtig om muziek te delen. “Het is bijzonder om van mensen te horen hoeveel een bepaald nummer voor hen betekent. Zo gaat een liedje dat ik vanuit mezelf geschreven heb ook een eigen leven leiden”.
Toekomst
Hoe ziet June haar toekomst? Wat wil ze bereiken? “Dat weet ik eigenlijk nog niet. Ik ben al blij met wat ik tot nu toe bereikt heb. Nu heb ik mijn debuutalbum ‘Not Guilty’ op zak. Niemand minder dan Steve Greenwell, die de bekende albums van Joss Stone heeft gemixed, heeft zijn ‘finishing touch’ aan het album gegeven. Ik heb in De Wereld Draait Door gestaan, een aantal bijzondere optredens gedaan en nog wat in het vooruitzicht. Natuurlijk hoop ik nog veel meer bekendheid te genereren. Nog meer mensen kennis laten maken met mijn muziek. En misschien ooit mijn bekendheid in te zetten voor mijn dierendoelen. Dat lijkt me echt een pracht voldoening”. Of ze nu écht beroemd wordt of niet, de fans en luisteraars zijn blij met de soul/jazzy songs met een tintje pop. “Mensen plaatsen je graag in een hokje. Dat is nu eenmaal zo. En vergelijkingen met Joss Stone of Anastacia daar heb ik zeker niets tegen. Maar laat mij nou maar de muziek maken die ik voel en die er bij mij bovenkomt. Natuurlijk zou ik graag eens het podium met mijn helden willen delen. Sharon Jones, Tina Turner, Prince en Charles Bradley…dat zijn mensen die ik bewonder. Maar voorlopig ga ik me even richten op mijn carriere, de rest komt wel”.
Recente reacties