The National

Band speelt HMH plat.

Heineken Music Hall, Amsterdam 07-11-2013

Sinds het album ‘Boxer’ uit 2007 wisten The National per album een steeds groter publiek aan te spreken. En hoewel ze het op het album ‘Trouble Will Find Me’ dat afgelopen voorjaar verscheen vrij sober hebben gehouden, weten ze nu toch de Heineken Music Hall uit te verkopen.

Als support act mochten This It The Kit het voorprogramma verzorgen. De Britse indiefolk band rondom zangeres Kate Stables. Het blijkt alleen niet echt te werken in de HMH. De liedjes zijn te klein en iets wat te saai voor zo’n grote zaal. Het verzuipt volledig in de Bijlmer Bierhal.

Bij The National dreigde dat ook heel even te gebeuren. Hoewel er vanaf het begin van de show gelijk gebruikt wordt gemaakt van het feit dat ze nu in grotere zalen spelen. Door het gebruik van een groot videoscherm op de achtergrond van het podium. Nadat we op dat scherm de band backstage zien, lopen Matt Berninger en de zijnen vervolgens het podium op en beginnen met ‘I Should Live In Salt’. Maar ze hebben de zaal nog niet meteen in hun greep bij de eerste aantal nummers. Zelfs niet bij ‘Bloodbuzz Ohio’. In het begin maakt Matt Berninger ook een wat zenuwachtige indruk, waardoor het even duurt voordat het ijs echt breekt tussen band en publiek. Hij lijkt zichzelf moet in te drinken met een glas wijn. Hoewel zijn drankgebruik op het podium af en toe ook overkomt als gestunteld.

Dat ijs wordt gebroken bij ‘Sea Of Love’. En bij het daarop volgende ‘Hard To Find’ krijgen ze het zelfs voor elkaar dat het geroezemoes in het publiek grotendeels stil wordt gelegd. Het is ook visueel even een rustpunt in het eerste gedeelte. Het is de eerste overwinning van de avond. Zeker bij het Nederlandse publiek dat er een handje van heeft om met elkaar hele gesprekken te voeren tijdens concerten. Met het daarop volgende ‘Afraid Of Everyone’ en ‘Conversation 16’ weten ze het vast te houden.

Deze avond wordt vooral de nadruk gelegd op de laatste twee albums. Maar fans van het eerste uur worden ook bediend met ‘All The Wine’, ‘Abel’ en ‘Slow Show’. Met ‘Fake Empire’ wordt vervolgens het eerste gedeelte afgesloten.

Waarna er een toegift volgt waar je U tegen zegt. ‘About Today’ is ongetwijfeld één van de hoogtepunten van de avond. Bij ‘Mr. November’ herhaalt Matt Berninger zijn vertrouwde kunstje door in het publiek te duiken richting de bar aan de rechterkant van de zaal. Om dat vervolgens bij de afsluiter ‘Terrible Love’ nog eens te herhalen. Het afstandelijke van het begin van de avond is dan als sneeuw voor de zon verdwenen.

Van te voren was het de vraag of de sobere nummers van The National zouden werken in een zaal als de HMH. De intieme sfeer van de eerdere Nederlandse concerten in 2010 en 2011 ontbrak dan ook wel. Maar toch wisten ze uiteindelijk ook de HMH voor zich te winnen. En bewezen ze nog eens één van de betere live bands van dit moment te zijn. Maar in een grotere zaal dan de HMH kun je The National toch moeilijk voorstellen. Hoewel ze die gunfactor hebben, maar de HMH is nog net het formaat wat ze voor zich weten te winnen. Aan een Ziggo Dome wil je bij die mooi sobere nummers toch nog even niet denken.

Tekst: Peter van Cappelle

Fotografie: Luuk Denekamp