Fish
Fish – A Parley with Angels (EP, 2018) ****
Na de vertrouwenwekkende eerste single van het in 2019 te verschijnen nieuwe en laatste album van Fish, Weltschmerz, Man with a stick , is er nu de EP verschenen met 3 nieuwe nummers. Man with a stick heb ik uitvoerig besproken. Eén gekkigheidje aan deze EP. Nummer 2 en 3 lijken verwisseld. Waverley Steps komt voor Little Man What Now? Het geeft deze EP een beetje een bootleg tintje, en het zal niet de bedoeling zijn geweest.
Little Man What Now klokt 10 minuut 20. Fish reflecteert hier op zijn eigen worstelingen in het leven, onder andere na een zoveelste medische ingreep. Het nummer klinkt nogal somber, maar beschouwend is een beter woord. Op zijn website vermeld hij dat het zijn favoriete nummer op Weltschmerz is tot zover. Het is zeer fijn dat de nummers zo veel ruimte krijgen om te ademen. Dat vraagt wel meerdere luisterbeurten.
Waverley Steps klokt zelfs 13 minuut 26 en vraagt wat meer luisterbeurten dan het – relatief korte – Man with a stick. Little Man laat alleen maar de ontwikkeling die Fish heeft doorgemaakt en nog steeds maakt. A Parley With Angels klinkt weer totaal anders dan A Feast Of Consequences (2013). Eigenlijk zijn het mini filmische soundtracks geworden, geen wonder dat Fish zich na dit aanstaand album en tour helemaal wil gaan toeleggen op het schrijven van novellen. De onnavolgbaar fraaie teksten krijgen vanaf 2020 een ander podium. De muziek is meer de rockkant op gegaan, zonder de progrock helemaal vaarwel te zeggen. Waverley Steps eindigt met heerlijke toetsenpartijen van John Beck (tijdens de huidige tour vervangen door Foss Paterson) en gitaarspel van Robin Boult.
De ‘B kant’ van de EP is een mini live concert met Circle Line, State of Mind, Voyeur en Emperor Song, allen songs van eerdere albums. Het is een extraatje op de EP, ook weer niet meer dan dat. Fish voorziet rijkelijk in live opnamen op cd en DVD en deze opnamen voegen daar niet héél veel aan toe. Ze zijn hier opgenomen omdat ze in de huidige tour niet gespeeld worden. Het is een gedachtegang, zullen we maar zeggen. De waarde van deze EP zit dan ook in de 3 nieuwe nummers, als prelude op Weltschmerz. In die opzet, is hij – meer – dan geslaagd, en doet hij – reikhalzend – uitkijken naar het volledige dubbelalbum, voorzien mei 2019. Samen met 13th star (2007), A Feast of Consequences (2013) en Weltschmerz (2019) heeft Fish dan een niet misselijk slottrio aan ons nagelaten.
Tijd gaat veel te snel. Hij zal gemist gaan worden.
Recensie: Thomas Kamphuis
Recente reacties