Crossing Border 2018 Vrijdag
Crossing Border 2018: Vrijdag Foto’s en verslag.
Na twee jaar vestiging in het Haagse Popdistrict met optredens onder meer in Paard en de Lutherse Kerk, is Crossing Border dit jaar verhuisd naar het Spui en met name het Spui Theater. De opzet van het festival is anders : er zijn meer dagen en minder muziek en meer literatuur. Wel weer speciale muziek want elk afzonderlijk optreden op CB is bijzonder te noemen.
Op de Vrijdag waren dat Honey Harper, Alela Diane, Emma-Jean Thackray, Broeder Dielemans, Broeder Dieleman en Orquesta Akokan. Stuk voor stuk zorgden zij voor bijzondere vervoering, elk op eigen wijze.
De aftrap in Katrina komt van Emma-Jean Thackray: één van de meest opwindende nieuwe jazz artiesten. Thackray is componist/ producer/ toonzetter/ instrumentalist en zangeres. Ze is één van de opkomende grote namen in Nu-Jazz. In het kleine houten kerkje (dat we ook tegenkomen op Lowlands of De Parade), speciaal voor CB opgezet naast de Grote Kerk, weet zij vroeg op de avond een klein gezelschap te bekoren met benevelende jazzy klanken.
In The Raven van Theather ah Spui kreeg het publiek een bekoorlijk country getint optreden geserveerd van de Britse Honey Harper. Met zijn blonde haar in twee staartjes en een baret op zijn hoofd brengt deze in Engeland woonachtige Amerikaan (wiens echte naam William Fussell is) mooie, emotionele liedjes met een snik. Hij heeft een vier nummers tellende EP uit die erg tot de verbeelding spreekt. Het wordt in Den Haag een puur en ontroerend optreden Hij heeft een snikkende stem en mooie melodielijnen en daar waren de mensen zeker getuige van tijdens een puur en ontroerend optreden.
Ook de country-folk van Alele Diane is puur kwaliteit. Deze Amerikaanse dame brengt mooie liedjes met begeleiding van twee vrouwelijke instrumentalisten die onder meer cello, dwarsfluit en viool bespelen. Dit is puur en meeslepend en zet je qua teksten soms ook aan het denken. Bijvoorbeeld tijdens de song ‘Emigre’ over de vluchtelingenproblematiek aan de Amerikaanse grens. De mooie belichting (zangeres in een zee van licht geplaatst) geeft het geheel een extra bijzondere sfeer.
In de Heartbeat Hotel krijgt Broeder Dieleman het zittende publiek aan zijn voeten met poetische liedjes over het Zeeuwse landschap. Het is sferisch maar ook onderhoudend en bij vlagen grappig. Een soort gospel in Zeeuws Vlaams dialect. Bijzonder is het zeker.
Aan het Cubaans-Amerikaanse Orquesta Akokán de taak om het Crossing Border publiek aan het dansen te krijgen. En dat valt niet mee! Maar met in het witte pak gehulde zanger José “Pepito” Gómez als blikvanger gaat dat zeker lukken. Met hun aanstekelijke mambo klanken is het voor het publiek moeilijk om stil te blijven staan. Sommigen durven zelfs een dansje te wagen! Dan is het toch een beetje feest op vrijdag in The Raven.
Tekst en verslag: Anneke Ruys
Recente reacties