This Can Hurt interview

* op wat voor manier verschilt de remaster van ‘Worlds Apart’ van de oorspronkelijke versie?

De oorspronkelijke mastering gebeurde door Gert Van Hoof van Cochlea, maar toen we de mastering beluisterden hadden we het ‘it doesn’t get any better than this’-gevoel.  Door de deal met Glasstone zou het album toch nog ge-remastered worden alvorens het via het label uit te brengen, in onze ogen iets compleet overbodigs op dat moment.

Tot we de remasters van Greg Brooker (Glasstone) beluisterden! Eigenlijk staan we zelf nog steeds een beetje versteld van wat we afgeleverd kregen.  De klank is ronder, voller (en misschien zelfs radiovriendelijker) dan de oorspronkelijke mastering.  Achteraf gezien misschien logisch als je weet dat Greg Brooker onder andere albums van New Order, Peter Hook en Happy Mondays masterde en producete.

* hoe is This Can Hurt ontstaan?

This Can Hurt werd  eigenlijk opgericht als studioproject van JP en Jack.  Oorspronkelijk was This Can Hurt dus een duo. Maar de drang om op het podium te staan werd net iets te groot… dus gingen JP en Jack op zoek naar muzikanten met dezelfde passie, muzikale achtergrond en vooral evenveel inzet.

Na wat geklungel in de line-up, werd beslist om Sven (vocals) en Jo (bas) als vaste bandleden aan te werven, wat tot op dit moment nog altijd de perfecte keuze blijkt te zijn.  Ieder heeft naast het muzikale deel ook nog extra taken binnen de band en ook dat loopt op wieltjes. We kunnen ons eigenlijk moeilijk een betere line-up voorstellen.

* kun je wat vertellen over het ontstaan van het album?

Na het debuutalbum, en met 2 nieuwe bandleden in de rangen, ging alles zowat vanzelf. Het album werd binnen enkele maanden tijd geschreven.Voor het muzikale gedeelte gingen we op dezelfde wijze als voor het ‘Nothing Matters’ album te werk:  Jack komt met vreemde zelfgefabriceerde soundscapes, JP schrijft de muziek rond de soundscapes van Jack. Met deze keer wel als verschil dat JP zich niet meer moet bezighouden met het schrijven van teksten (wat trouwens een hele opluchting was voor hem J ). Dat deel werd voor het ‘Worlds Apart’-album door Sven ingevuld.

Het album groeide eigenlijk van losse songs naar een soort van conceptalbum.  Naarmate de teksten op de muziek kwamen te staan, was er – mits een beetje verbeelding – al een soort dagboek van een hypergevoelige, intelligente jongen die alles vanuit een nogal kritische ooghoek bekijkt aan het vormen.  De laatste teksten die nog moesten geschreven worden dienden als de lijm  om het verhaal vorm te geven.  Het resultaat is dus een nogal zwartgallig, kritisch dagboek geworden.

* er zit dus nog een soort van verhaal achter de albumhoes?

Inderdaad, het dagboek dat we net aanhaalden, is een soort reflectie van de gebeurtenissen die ons hoofdpersonage doorheen de jaren het hardst zijn bijgebleven.  Na de intro barst ‘Hourglass’ open, een nummer over hoe de moeder van de jongen voor de 3^de keer trouwt, alles opzij zet voor haar nieuwe grote liefde en de jongen  nog maar eens aan zijn lot overlaat. Dit is het punt waar de eerdere misantropische trekjes van het hoofdpersonage de bovenhand nemen.  Langs  ‘Fate’ , een nummer wat vertelt wat er omgaat in het hoofd van de jongen, hoe zalig het gevoel zou zijn als hij de laatste druppels bloed uit zijn lijf voelt sijpelen, wetende dat hij van alle ellende verlost is, maar uiteindelijk niet de kracht heeft om het te doen. Tot de coda  ‘For You’:  het gebrabbel van een compleet gek geworden man die inziet dat al zijn daden, al zijn herinneringen, zijn hele leven eigenlijk rond één persoon zijn gebouwd.

**Bij de LP (trouwens gelimiteerde blauwe splattervinyl waar we best wel trots op zijn) die we via Lacienda Records – ons eigen label – uitbrachten  zit een volledige lyricsheet. Een extra voor wie graag muziek met tekst verbindt.

*hoe zou je de sound van de band het beste omschrijven?

Dat is dé vraag waar we altijd mee af te rekenen krijgen… En eigenlijk geen sluitend antwoord kunnen op geven. Laat ons een poging doen: een combinatie van Jack’s harde industriële klanken (die in de definitieve versies nog nauwelijks de bovenhand nemen, maar waar wel ieder nummer uit vertrekt) met JP’s voorliefde voor Stoner & New Wave, beïnvloed door onze gezamenlijke voorliefde voor bands als Type O Negative, Nine Inch Nails, …

Wij zouden het ‘Industrial Post Wave’ noemen, al zijn poppy elementen ook nooit ver weg…

* als Belgische band hebben jullie een wereldwijde platendeal kunnen sluiten met een Engels label. Hoe ging dat in zijn werk?

Zoals eerder gezegd, heeft iedereen in de band naast het muzikale ook zijn extra job in de band. Sven is als zelfstandig bijberoeper bezig met bandbookings, plugging en merchandise via zijn ‘Last Rebel Agency’, wat een hele meerwaarde is om binnen de band te hebben.  Laat ons zeggen dat de mail van Jan X eerder ongelezen in de prullenmand zal belanden dan die van een agency waar al vaker is mee samengewerkt.  Veel bands hebben potentieel ten over, maar wat vaak vergeten wordt, is dat naast het schrijven van sterke songs, ook héél hard (lees: 24/7) gewerkt moet worden op promotioneel vlak.  Eens die beide verhalen in elkaar vallen, is er een kans dat je er geraakt.

*hoe gaan jullie om met de huidige situatie zonder live optredens, live promotie ed?

Promo en schrijven… Het enige positieve aan de hele crisis, is dat veel mensen thuis zitten en dus meer tijd hebben om effectief te lezen en te beluisteren wat ze in hun mailbox krijgen.  De promo draait hier op volle toeren J

Daarnaast hebben we het geluk dat we onze eigen studio hebben.  JP is enkele weken geleden voor het laatst gespot aan de ingang van de studio, en sindsdien als vermist opgegeven.  Wij hebben een flauw vermoeden dat er tegen het eind van de COVID-crisis een pak ideeën voor nieuwe songs zullen klaarliggen…

*wat zijn de plannen NA deze ellende waar we nu in zitten?

Er stonden een pak optredens gepland, onder meer onze releasetour, een minitour door de UK en een pak toffe festivals in Duitsland en Nederland, dus zo snel mogelijk de draad weer oppikken en het podium bestormen. To be continued… for sure!

www.thiscanhurt.com

This Can Hurt is:
Sven VDN : Leadvocals
JP De Brabander : Guitars
Jack Noise: Drums & Soundscapes
Jo Van Malderghem: Bass