Snowapple

Internationaal getinte formatie Snowapple onderscheidt zich van de massa.

Als multidisciplinair, internationaal ensemble neemt Snowapple een bijzondere plek in het muzieklandschap in. Door theater te combineren met muzikale invloeden die zo divers zijn als pop, folk, opera en experimentele cumbia, brengt Snowapple een uniek geluid naar concertzalen en festivals. Een optreden van Snowapple is uniek en niet in een bepaald hokje onder te brengen.

Snowapple is gespecialiseerd in eigenzinnige, filosofische liedjes en sketches met een sociaal-culturele inslag: verwacht liedjes die gaan over serieuze onderwerpen, zoals geweld tegen vrouwen in Mexico, afgewisseld met lichte, zomerse deuntjes waarvan het Mexicaanse geluid het publiek aan het dansen krijgt.

Een interview met Laurien Schreuder, frontvrouw en artistiek leider van Snowapple.

*Hoe is Snowapple ontstaan?

Snowapple is opgericht door drie vriendinnen, die samen zongen, liedjes schreven en vele lange reizen maakten (door Mexico, Japan, Europa en de UK).
Zodra er andere muzikanten in de buurt waren, speelden ze daarmee samen. Op een ogenblik begon de groep ook samen te werken met kunstenaars uit andere disciplines, theater, mode, visual arts. Hierdoor is Snowapple een eclectisch kunstgezelschap geworden. Sommige mensen doet het vanwege het gebruik van mime en kostuums weleens aan David Bowie denken.

*Hoe zou je de muziek van Snowapple omschrijven?

We zeggen vaak dream-pop, fairy-folk, cumbia, opera. Lieve liedjes worden afgewisseld met theatrale uitspattingen. En vaak komen er zomerse dansbare ritmes voorbij.

*Waarom maken jullie interdisciplinaire kunst?

Door ‘out of the box’ te denken kom je vaak tot bijzondere nieuwe inzichten. Door zo dicht met elkaar samen te werken, haal je vaak het beste uit elkaar en kom je tot dingen waar je normaal niet op zou komen. In plaats van een video-clip maker in te huren, maakten wij zelf een video. Vanwege COVID19 konden we niet naar buiten, dus pasten we methodes toe om onszélf te verkleinen, zodat we in onze nieuwe kleinere wereld pasten. Zie hier het resultaat:

*Hoe kies je bestaande nummers uit als bv La Llorona of El Pescador? Zijn die altijd gekoppeld aan een bepaald thema?

We werken inderdaad meestal vanuit thema’s. La llorona- ser mujer gaat over de vrouwenmoorden in Mexico. Het is een thema dat ons diep aan het hart gaat. We hebben een programma ontwikkeld om onze support te betuigen aan de familie en vrienden van slachtoffers en daarnaast in binnen- en buitenland bewustzijn te creëren voor dit fenomeen.
El Pescador was onderdeel van het project ‘Wexico’. Een programma waarin we experimenteren met Latijns Amerikaanse ritmes.

*Wat is jouw connectie met Mexico? Jullie zijn daar ook erg populair.

Vanaf de eerste keer dat ik er kwam, op tour met de gipsy punk band ‘Polka Madre’, was ik gefascineerd door het land. Door de mensen en de uitgebreide historie, natuur en de cultuur. Inmiddels heb ik daar ongelooflijk veel vrienden en collega’s en zijn twee van Snowapple’s vaste muzikanten Mexicaans. Cynthia Martinez (bas) en Osito von Ropi (fluit).

*Ken je veel van het land en op welke wijze inspireert het land en de cultuur jou/jullie?

Elke keer dat we er zijn, leren we nieuwe ritmes, liedjes en instrumenten. De laatste keer leerde Nora Tinholt bijvoorbeeld het kaakbeen van een ezel te bespelen, dat in Mexico veelvuldig gebruikt wordt als ritme instrument.

*Hoe gaan jullie om met de huidige situatie waarin touren onmogelijk is geworden?

Veel tours zijn afgelast en dat is een ongelooflijk grote teleurstelling. Maar we hebben een artist-in-resident plek aangeboden gekregen in het Zonnehuis in Amsterdam-Noord. Hier werken we momenteel aan onze eerste korte film. Gebaseerd op technieken die we in onze woonkamer hebben ontwikkeld. Zoals theater met gebruik van een green-screen, object theater in het klein en miniatuur scenografieen.
De muziek is deels een mix tussen folk, storytelling en elektronica. Veel geluiden zijn gemaakt met de Prophet 6. Ons nieuwste kindje.

*Simple Things is ook vanuit een bepaalde betekenis geschreven?

Simple Things is gebaseerd op het lied Las Simples Cosas, van Armando Tejada Gomez en Cesar Isella, dat ik al lange tijd heel mooi vind.
Ik ben altijd aan het reizen en onderweg en vergeet soms hoe mooi sommige momenten waren. Uit de kindertijd. Lang vergeten liefdes. En hoe belangrijk het is om te genieten van Kleine dingen, zoals een kopje thee drinken met je familie. In plaats van altijd op zoek te zijn naar avontuur. Dat we nu allemaal in een lock down zitten bevestigt deze gedachte.

*Wat zijn jullie plannen zodra het allemaal weer kan?

Wij leven voorlopig in het nu. En proberen gelukkig te zijn met de kleine dingen. Maar het reizen, dat zit in ons bloed…. Daar kunnen we niet omheen.