David Gilmour – Luck and strange ****** Door Thomas Kamphuis op 6 september 2024 ‘Take my arm and walk with me what’s more on this dusty old path the sunset cuts the hill in half our shadows stretch back to touch the night the light’s fading you say but these darkening days flow like honey’ Luck and strange heeft gelijk al die herkenbare Gilmour sound, licht met donkere ondertonen, bluesy. Bijzonder: het nummer heeft toetsenpartijen van de in 2008 overleden Rick Wright in zich, die tijdens de zogeheten Barn sessies in 2007 ontstonden. Opmerkelijk is hoe goed de stem van de inmiddels 78 jarige...

Interview Henk Hofstede ‘Wat ik nu gedaan heb. Dat was echt een vraagteken. ‘ Ik interview Henk Hofstede – onder andere – naar aanleiding Nits nieuwe album Tree House Fire en de optredens van eerder dit voorjaar. Het begin van het interview is dat Henk er van op kijkt dat ik het gesprek opneem met mijn digitale camera, met de lens naar de lucht gericht. Ondergetekende – niet zo’n techneut – krijgt de opneemfunctie op zijn iPhone niet werkend en neemt dan gesprekken op deze wijze op. De lens naar de lucht gericht zodat de geïnterviewde niet óók de lens op zich gericht ziet en vrijer uit spreekt. Het...

Nits met Nit50 – Jubileumtour 50 jaar NITS live in Carré Amsterdam. Vorig jaar kondigden (de) Nits een paar optredens aan van wat uiteindelijk een tour zou worden naar aanleiding van hun 50 jarig bestaan. Twee concerten werden aangekondigd voor april 2024 in Carré. Dat was toen al behoorlijk ver vooruitgedacht en gehoopt, want een ziekte die Henk Hofstede trof maakte opeens niets meer zeker. Maar zie: een combinatie van medicijnen, een wonder en wat een onuitroeibare wil moet zijn om, hoe dan ook, dóór te gaan en zich bezig te houden met waar zijn hart ligt brachten in september vorig jaar opnamen voor wat Tree...

Steve Hackett – The circus and the nightwale **** Steve Hackett, 74 jaar inmiddels, heeft een min of meer autobiografisch concept album uitgebracht. Van alle ex Genesis leden is Steve Hackett wel de meest productieve en – in die zin – meest creatieve. Is het in het hoofd van die man ooit wel eens rustig, vraag ik mij eens te meer af, na het beluisteren van The circus and the nightwale ? Er zullen zeker meer luisterbeurten nodig zijn – mocht je zo’n album ooit doorgronden, maar na eerste beluistering zijn dit ‘de voorlopige bevindingen.’ Het album start met People of smoke, welke begint...

Peter Gabriel – I/O ***** Thomas Kamphuis dec 19, 2023 Panopticom roept herinneringen op aan de ‘vroege Gabriel, de basloop van oudgediende Tony Levin is overgenomen van Digging in the dirt (1992). Erg? Nee, direct een feest der herkenning – tegelijkertijd schrik je dat het alweer 21 jaar geleden is dat Peter Gabriel zijn laatste album uitbracht. The court is een sfeervol, op keyboards voortstuwend nummer. 73 jaar inmiddels is Gabriel, maar wat klinkt hij hier ouderwets goed. Playing for time laat een Gabriel horen, steeds verder gerijpt in de tijd ’there’s a hill that we must climb through the mist...

Dark Side of the Moon Redux (2023) CD recensie ***** Roger Waters doet meer dan ooit van zich spreken, zeker online. De ene keer valt dat beter dan de andere keer. Het – ongewenste – (bij)effect is, dat dat soms het eigenlijke “werk”, de kunst en creativiteit van een artiest gaat overschaduwen. Sterker nog: er zijn twee kampen ontstaan. Vóór en tégen Roger Waters. Geheel in de stijl van deze tijd, waarin een middenweg niet meer mag bestaan. We kunnen dan licht vergeten waar het bij Roger Waters om draait: een uniek talent. Dat talent kwam bijzonder divers tot uiting bij Pink Floyd, maar even zo divers tot uiting...

Hark! En Co – The playful maziness of art **** Hark en Co – dit zijn, om precies te zijn: Harke-Jan van der Meulen , pianiste Lineke Lever, gitarist Michiel Nijenhuis, violist Josje ter Haar en celliste Brendan Conroy met gastzangers Jelle Paulusma, Vera van der Poel, Hans Croon en Ricky Koole, hebben een nieuw album uitgebracht, The playful maziness of art. Dit keer worden gedichten van de Amerikaanse schrijver Edgar Allen Poe vertolkt. Uiteraard op de unieke, eigenzinnige wijze waarop Harke-Jan van der Meulen en consorten dit alleen maar kunnen. Nu moet ik bij Edgar Allen Poe even afleren dat Tales of mystery and...

Merel and Tony – Worst of all lovers ****  CD recensie. Merel van Dijk en Tony Barilla ontmoetten elkaar in 2013 terwijl ze werkten aan een kunst opstelling in een klein Hollands dorp. Sindsdien hebben ze verschillende EP’s uitgebracht, muziek geschreven voor This American Life en andere podcasts, zijn gevraagd om de muziek te componeren voor een musical voor een in Houston gezeten theaterbedrijf, namen een album op met protestsongs gesponsord door de Houston Kunst Alliantie, toerden door Texas met hun band The Woe Woe Woes. Merel en Tony verdelen hun tijd tussen Rome en Houston. Het album Worst of all lovers...

Recensie Simple Minds – Direction of the heart (2022). Vorig jaar ging Simple Minds op de Unplugged tour. Ik had tickets gekocht, maar een vakantie kwam daartussen. Tegelijkertijd had ik niet veel spijt deze tour niet gezien te hebben. Simple Minds leek wel verworden tot een E-Street band met Jim Kerr en Charlie Burchill als enig overgebleven vaste waarden. Andy Gillespie – toch bijna 15 jaar lid van de band als toetsenist, was opeens van de aardbodem verdwenen. Drummer van het tweede uur, Mel Gaynor, was dat opeens eveneens, na 34 jaar. Wat de oorzaak was, en wie er wanneer op reactie van wat of wie de brui aan...

NITS – NEON *****CD Sterven in schoonheid Na een bijzonder onfortuinlijk jaar – studio De Werf brandde in mei af – ziet NEON het levenslicht. Het album was al vòòr de brand opgenomen. Het album begint met Sunday painter. Het is vintage NITS. Rob Kloet toont zich – voor de zoveelste keer – een unieke, creatieve drummer. De Sunday painter; de schilder die niet schilderen mocht en dat toch ging doen. Het is een verraderlijk intro op NEON. Ghost ranch gaat een andere toer op. Donker, mysterieus. Het roept de sfeer van de donkere nummers op ANGST (2017) op, en dat is, wat mij betreft, een feest der herkenning. ANGST...

Blind vertrouwen – Wonder ***** ‘ Een man is een man. Twee man is een band. En die band zijn wij. Theo van Duijl en Jos Bloemkolk. Wij zijn (en hebben) Blind vertrouwen, een Nederlandstalig, akoestisch, duo met een lange historie en een nieuw vooruitzicht. We kennen elkaar al meer dan veertig jaar, eerst als helft van de Rotterdamse band Noodweer, nu al een paar jaar als tweezijdige liedjesmakers’. Na zoveel jaar ná Noodweer – maar is Noodweer eigenlijk wel weg, laat staan vér weg ? – is enige introductie gewenst en vandaar dat ik deze recensie begin met dit deel van de tekst uit het cd boekje bij Wonder van Blind...

Porcupine Tree – Closure/continuation CD recensie ***** Het moederschip vaart weer We werden grijzer, kaler, 12 jaar ouder, maar het wonder geschiedde: The beast is back. Dat beest zou kunnen slaan op Porcupine Tree’s drummer, Gavin Harrison, de allerbeste en creatiefste drummer ter wereld, het kan ook slaan op de terugkeer van het progrock vlaggenschip. Beide zijn waar. De nodige solo albums van Steven Wilson verder werd – dankzij zijn bestendige band met Gavin Harrison – godzijdank de noodzaak gevoeld om tóch weer bij elkaar te komen. Om nummers, welke al jaren...