Wolfendale
De mysterieuze wereld van Wolfendale
‘Foghorn’ is het debuut van de Eindhovense indierockband Wolfendale. De band beschrijft de muziek als ‘donker en sfeervol. ‘Muziek die de schemering opzoekt in plaats van het zonlicht’.
Sander Strick, de zanger en Marc van den Boom, de bassist van Wolfendale, leerden elkaar kennen door hun gezamenlijke achtergrond in de film- en animatie-industrie. Daar besloten ze hun film-ervaring toe te passen op het maken van een plaat. Die plaat – ‘Foghorn’ naar de eerste mythische woorden uit de mysterieuze 90’s serie Twin Peaks van David Lynch the lonesome foghorn blows – ontstond in een oud industrieel Philips-pand, waar de studio gevestigd is.. “Het is zo’n locatie met lange, lege gangen en trappenhuizen verlicht door tl-buizen. Een kille locatie die wel inspirerend werkt voor onze muziek. Toen we aan een album dachten wisten we dat het als een film zonder beeld moest worden.
Eigenlijk ontstond het idee voor Wolfendale – genoemd naar de Britse astronoom Sir Arnold Wolfendale – al tien jaar geleden. Pas na meerdere keren te hebben samengewerkt vatten Sander en Marc het plan op om hun film-ervaring te gebruiken bij het maken van een plaat. “ ‘Foghorn’ is ook een late bevalling, zoals we zelf zeggen. We hebben er jaren aan gewerkt. Eerst hadden we het plan om met z’n tweeën een album op te nemen. Dat idee veranderde al snel, omdat het ons ook belangrijk leek om de nummers met een liveband te spelen. De aanvullende muzikanten van Wolfendale zijn drummer Rudolf van Bree, gitarist Tijn Berkelmans en toetsenist Remko Jansen. Zij maken de sound op het podium compleet”.
Tijdens de opnamen van ‘Foghorn’ werden de eerste stappen naar het podium gezet. “Na een eerste succesvolle show in de Effenaar en een clubtour als support van Blaudzun toonde platenmaatschappij V2 Records interesse in Wolfendale. Voor de uiteindelijke remix van onze plaat is niemand minder dan Joe LaPorta, een producer die bekend werd door zijn werk met grote bands als Foo Fighters, Vampire Weekend en Fink. Hij legde in zijn befaamde studio The Lodge in New York de laatste hand aan de plaat. Uiteraard zijn we daar erg blij en trots op”.
Wanneer je Wolfendale hoort komt de naam David Lynch meteen in je gedachten. “Dat kan kloppen want we zijn enorme bewonderaars van Lynch. Hij is een grote bron van inspiratie. Geen enkele van zijn films is hetzelfde en daarom zijn ze ook zo inspirerend. Een van mijn dromen is dan ook om ooit eens muziek te schrijven bij een film van Lynch”. Dat laatste zit er momenteel nog niet in. Wel wacht de band een grote toekomst. Hun debuut ‘Foghorn’ wordt alom geprezen en de positieve recensies zijn niet van de lucht.
Wat de toekomst van Wolfendale betreft heeft Sander al wat ideeën. “We zouden ons graag meer bezig maken met het zelf regisseren van onze clips. Jammer is wel dat we gebonden zijn aan een budget en daarom ook weer niet alles kunnen realiseren. Ook is de combinatie film en soundtrack een mogelijkheid waar mee gespeeld wordt. Voor nu nog toekomstmuziek maar wie weet ook snel een realiteit”
Tekst: Anneke Ruys
[bol_product id=”1000004011688181″ price_range=”undefined” name=”wolfendale” background_color=”#FFFFFF” text_color=”#2C2C2C” link_color=”#2C2C2C” border_color=”#FFFFFF” width=”250″ cols=”1″ rating=”true” price=”true” bolheader=”undefined” target=”true” image_size=”true” css_file=”bol_1330804700_links.css”]
Recente reacties