Frédérique Spigt

Over haar nieuwe CD en theaterprogramma Land.

Met haar nieuwe CD en theaterprogramma Land gooit Frédérique Spigt, zoals vaak in haar carrière, het roer om. Ze verruilde Rotterdam voor Nashville. La Spigt als stoere cowboy? “Het zat er eigenlijk mijn hele leven al in”.

Na vele Nederlandstalige albums bracht Frédérique Spigt Land uit, haar eerste soloplaat in het Engels. Het werd een eigenzinnige kruisbestuiving van country, folk en blues. Galopperende paarden, vileine schurken, wildwest romantiek en dat gezongen met de bekende rauwe stem waarin veel emotie schuilt. Het Americana-gevoel is niet nieuw voor Frédérique Spigt. “Vroeger wilde ik cowboy worden. Ik verslond de boeken van Karl May en zal gekluisterd aan tv waar ik de ene tv-serie na de andere voorbij zag komen. Rawhide, Bonanza maar ook andere zwart-wit cowboy series. Al in 1973 heb ik 20.000 km door Amerika gereisd, kris-kros het hele land door. In mijn begintijd met You’ve Got The Bullets schreef ik al country-songs en ook later schreef ik menig country-lied. Het idee voor het maken van een country-cd sluimerde al heel lang. Alleen is het er nu recent pas van gekomen”.

Avontuur

Het opnemen van Land kende een lange voorbereiding. “Ik heb heel goed nagedacht over de sound en over de muzikanten met wie ik dit avontuur aan wilde gaan. Het is een sferisch album geworden vol diepte en passie. Er staan nummers op over prairies, paarden, dronken moeders maar ook over mezelf. Ik maak me erg veel zorgen over hoe we met de wereld omgaan, over hoe alles om geld draait en hoe de natuur te lijden heeft. Ook haal ik herinneringen op uit mijn jeugd. Ik koos voor Engelstalig omdat het een meer universeel gevoel weergeeft. Het moest ook een pure plaat worden, geen commercieel muziekstuk. Zelf vind ik dat Land in alle opzichten geslaagd is. Ik ben er erg trots op”.

Mijlpaal

Ook het publiek omarmt het nieuwe Spigt-album, zelfs diegenen die meer gewend waren geraakt aan haar Nederlandstalige werk van de afgelopen jaren. De plaat maar ook de theatertour is alleen maar goed voor lovende recensies. “Ik ben erg blij met de ontvangst van mijn nieuwe werk. Het is echt een plaat die bij me past en hij krijgt in de toekomst ook zeker een vervolg. Het enthousiasme rondom het album verheugt me ook zeer. Ik ben iemand die graag dingen uit gevoel doet. Ook hou ik van afwisseling. Zo zou ik nooit een show van 100 voorstellingen per jaar kunnen doen. Gewoon omdat ik geënthousiasmeerd moet blijven over wat ik doe. Land is voor mij weer een mijlpaal in mijn carrière”.


Muzikale verslaving

Het lijkt wel of alles wat Spigt aanraakt dezelfde voldoening geeft. “Dat is niet helemaal waar. Ik heb ook genoeg moeilijke tijden gekend. Periodes waarin ik het even niet meer zag zitten. Dit kan ook knap zwaar zijn, want ik moet alles zelf doen. Soms denk ik: hoe lang hou ik dit nog vol? Maar zo’n gevoel duurt gelukkig niet lang, want het muzikantenleven is ook een soort van verslaving. Zodra je weer op dat podium staat denk je: hier doe ik het allemaal voor. Ik kijk dan ook met een goed gevoel terug op mijn carrière. Met alles wat ik doe ben ik altijd dicht bij mezelf gebleven. Ik ben een eigenwijze donder die altijd doet waar ze zelf zin in heeft. Ook dit album heeft sterk een Spigt-stempel. Als ik niet meer mijn passies kon volgen dan had ik al lang naar een ander beroep uitgekeken”. (foto’s Annaleen Louwens)

Tekst: Anneke Ruys
(www.denhaagcentraal.net)

[bol_product id=”1000004011792922,1000004005531345,1000004006304940,1000004004575406″ price_range=”undefined” name=”spigt” background_color=”#FFFFFF” text_color=”#2C2C2C” link_color=”#2C2C2C” border_color=”#FFFFFF” width=”350″ cols=”2″ rating=”true” price=”true” bolheader=”undefined” target=”true” image_size=”true” css_file=”bol_1332668759_links.css”]