Dauwpop
Dauwpop gezellig met leuke muziek.
Dauwpop vindt traditioneel plaats op Hemelvaartsdag en beleefde op 17 mei alweer haar 18e editie.
Het festival is in de loop der jaren steeds meer gegroeid. Op het festivalterrein in de bossen net buiten Hellendoorn staan dit jaar zeven podia waar bekende en minder bekende bands en artiesten optreden. Behalve muziek is er ook theater op Dauwpop.
Op Dauwpop is het niet dauwtrappen maar aftrappen met Guus Meeuwis. Het is nog vroeg, en dat is te merken want er is nog niet veel publiek aanwezig. Maar het publiek dat er is, is wakker genoeg om mee te zingen met wat Guus ten gehore brengt. Guus is blij dat wij er zijn, wij zijn blij dat Guus er is.
Verder gaan we met Stefany June, waar het nog steeds vrij rustig is. Wel jammer, want deze band weet een festivalpubliek zeker te vermaken. Dan nadert de middag en is het tijd voor actie. En als de koffie ons nog niet wakker heeft geschud doet Drive Like Maria dat wel. De band schopt tegen het publiek aan met een muur van geluid, die zeer goed wordt ontvangen.
Terug naar de Jupiler Mainstage is het dringen voor de jonge dames die vooraan staan, speciaal voor Gers Pardoel. En ze willen allemaal achterop de fiets, zodra meneer Pardoel een slokje water drinkt klinkt uit het publiek een jong stemmetje : “Ik wil z’n flesje!”. Deze man heeft ze voor het uitkiezen.
Even tussendoor genieten we van een intiem optreden van Tommy Ebben, waar we alleen Tommy met violist zien.
Een heerlijke tussenpauze. Dan is het alweer twee uur ’s middags, en wat is er een betere lunch dan het beste van de kok des huizes: Chef’s Special. Een veelgevraagde festivalact die steeds grotere podia eigen maakt, en wat ze ook verdomd goed afgaat. Terug in de King King zien we de Paceshifters, die ons geen braaf kerkdienstje meegeven. Het is hard, het is ruig, het is heerlijk. Zo jong als ze zijn zo ervaren dat ze klinken.
Nog met de gehoorgang nadreunend is het tijd voor The Kyteman Orchestra. En onze Colin weet z’n publiek in te pakken. Met een mysterieuze intro die opbouwt tot je weg wordt geblazen en jezelf gauw weer bij elkaar moet rapen voor het volgende nummer. Het hele podium staat vol fantastische muzikanten en de tent is aanzienlijk veel drukker geworden. We hoeven helemaal niet naar het pretpark in Hellendoorn, deze achtbaanrit zorgt voor genoeg adrenaline door onze opgewarmde adertjes.
Tijd voor Moss. Het publiek houdt van Moss, Moss houdt van spijkerstof. De in denim gehulde mannen geven ons een fantastische show, alsof we nog niet tevreden genoeg waren. En dan is het nog maar etenstijd. Na de patatjes is het toetje bij Rats On Rafts, welke op het podium staan alsof ze er niet zoveel zin in hebben, maar wat we horen bewijst weer het tegendeel. Een band met een attitude, maar het werkt. Dan klapt de after dinner dip in, en is het fijn om even de rustige klanken van Case Mayfield te horen.
Als we weer bij zijn gekomen is het tijd voor een van Neerlandsch Groten: De Dijk. Gehuld in ruitjespak zingt Huub van De Lubbe ons toe, en het publiek weet dat deze band de houdbaarheidsdatum nog lang niet heeft gehaald. Tijd voor The Deaf. We kennen ‘m allemaal nog van Di-Rect, meneer Spike. Gehuld in bontjas doet hij denken aan een magiër, en vliegt dan ook het hele podium over. Snel terug in de King King zien we Bombay Show Pig. En als je in het woordenboek naar ‘Cool’ zoekt zie je een foto van dit duo. Ga ze in de gaten houden, deze worden groot. De fans stonden al lange tijd vooraan, en nu is het dan tijd voor de hoofdact: Within Temptation. We zien een demonisch filmpje, waarbij de onrust toch een beetje toeslaat. Dan komt zangeres Sharon op, en mevrouw is zo vrolijk dat je je even afvraagt hoe deze band ook alweer in elkaar zit, vergeleken met het filmpje. Maar dat hindert de liefhebbers niet.
Dan slaat de vermoeidheid wel een beetje toe, maar we slepen ons nog voort naar Band Of Skulls, voor een schitterende afsluiter. Nog zo’n band die we vaker gaan zien. Ik kijk om me heen, de boomstammen die als banken dienen zijn druk bezet door mensen die nagenieten van wat ze hebben gezien, of misschien ook gedronken. Het was weer een schitterende festivaldag.
Dauwpop, bedankt.
Tekst en fotografie: Melanie Marsman
Recente reacties