Elizabeth Simonian
Bijzondere zangeres vertelt over debuutalbum.
Elizabeth Simonian is een bijzondere zangeres. Om te beginnen bij haar afkomst: Zij is geboren in Cyprus als kind van een Zweeds-Noorse moeder en een Armeense vader. Ze woonde een tijdje in Zweden, keerde terug naar Cyprus en belandde uiteindelijk in Rotterdam, waar ze muziek studeerde aan Codarts. Zij beheerst vele stijlen en weet op een spannende manier Scandinavische afstandelijkheid te combineren met een Mediterraan temperament. Een interview.
Wanneer wist je dat je zangeres wilde worden?
Als kind zong ik altijd veel in mezelf en ook later als tiener, zoals veel mensen. Blijkbaar voelde ik een bepaalde drang om te zingen, maar nooit met het idee om er wat mee te doen. Ik was toen nog bezig met een toekomst als danseres. Het is eigenlijk toevallig dat ik uiteindelijk met een zangcarriere begon, want ik dacht altijd dat mijn zang niet goed genoeg was.
Do you remember the first song ever that struck you and made you say ‘hey this touches me deep’?
Herinner je je de eerste song die je diep raakte?
Het zijn er verschillende. In mijn tienerjaren waren dat verschillende Tori Amos songs als ‘Silent all these years’ and ‘Baker Baker’ en ook Eva Cassidy vanwege haar bijzondere stem. Door ‘I Loves You Porgy’ wilde ik jazz gaan zingen.
Je hebt verschillende achtergronden. Op wat voor manier heeft dat je muziek beinvloed?
Tot voor kort dacht ik dat dat mijn muziek niet kon beinvloeden. Toch is het wel zo in de zin dat wanneer je gewend bent aan verschillende nationaliteiten, muziek, religie en cultuur je automatisch een brede muziekwereld krijgt.
Je muziek is erg persoonlijk. Is het soms niet moeilijk om je zo te openen dat je bijna ‘naakt’ voor je luisteraars staat?
Eigenlijk niet. Meestal wanneer ik een nummer schrijf heb ik dat al verwerkt. Het voelt niet zwaar of emotioneel. Ik ben altijd minder nerveus wanneer ik zing dan wanneer ik praat.
Hoe schrijf je je nummers? Kun je overal schrijven?
Ja ik heb geen bepaalde plaats nodig of rituelen om te schrijven. Wel komt de inspiratie meestal als ik rust heb en het overal stil is. Dat kan vijf minuten zijn tussen de mails of les geven in zijn. Wel altijd in stilte en zonder mensen om me heen.
Waarom koos je voor het niet bestaande woord Moonility’als albumtitel?
Eerlijk gezegd was ik verbaasd dat het woord niet bestond! Het kwam gewoon in me op en ik voelde me ermee verbonden. Om te beginnen voor het nummer zelf maar later ook als albumtitel.
Wat wil je graag bereiken met je muziek?
Allereerst maak ik muziek voor mezelf. En als ik daar ook nog mee op mag treden is dat een mooie bonus. Het is heerlijk om je tijd door te mogen brengen met iets wat je zo na staat.
Welke artiesten hebben je het meest beinvloed?
Heel veel! Joni Mitchell, Eva Cassidy, Billie Holiday, Nick Cave,Nick Drake, Patty Griffin, Tom Waits en nog heel veel meer. Dat betekent niet dat je dat terughoort in mijn muziek. Wel imponeren, bewegen en inspireren die artiesten me.
Sommige van je teksten liggen heel dicht bij jezelf en in weer andere spreek je op een bijzondere manier over de wereld en het bestaan. Waar word je het meest door geinspireerd als je schrijft?
Alles wat met ervaring of gevoel te maken heeft en wat me doet nadenken. Ik probeer gewoon verder te gaan dan de basisemoties en ze binnen een breder aspect te plaatsen. Een van mijn favoriete woorden is connectiviteit in iedere betekenis van het woord. Dat inspireert me ook veel denk ik.
[bol_product id=”1000004013434220,1000004009990238″ price_range=”undefined” name=”Elizabeth Simonian” background_color=”#FFFFFF” text_color=”#2C2C2C” link_color=”#2C2C2C” border_color=”#FFFFFF” width=”350″ cols=”2″ rating=”true” price=”true” bolheader=”undefined” target=”true” image_size=”true” css_file=”bol_1362826305_links.css”]
Recente reacties