John Mayer

John Mayer – Paradise Valley.

Na het gezapige album ‘Battle Studies’ verraste John Mayer vorig jaar vriend en vijand met het album ‘Born And Raised’. Een intiem singer/songwriter album waarop hij folk-, country- en Americana invloeden liet horen. Ruim een jaar later is er alweer de opvolger getiteld ‘Paradise Valley’. Bijna letterlijk een vervolg, want op dit album gebruikte John Mayer bijna precies hetzelfde recept als op z’n vorige album.

Dat is meteen duidelijk vanaf de eerste track ‘Wildfire’. Een fijne country achtige opener. Gevolgd voor twee intieme pareltjes ‘Dear Marie’ (over een oude geliefde van Mayer) en ‘Waitin’ On The Day’. De cover ‘Call Me The Breeze’ van de onlangs overleden J.J. Cale is wel heel erg identiek is aan het origineel. Maar het speelplezier is er van af te horen en het past in het geheel. En dat is het geval met de meeste nummers op het album. Zo klonk de single ‘Paper Dolls’ op de radio als de zoveelste doorsnee single van John Mayer, maar als album komt het beter tot z’n recht.

Verrassend is het duet ‘Who You Love’ met zijn vriendin Katy Perry. Die zowaar los van haar eigen poppy Top 40 repertoire ook echt blijkt te kunnen zingen op een somber nummer als dit. Het staat haar goed. Ook de gastrol met rapper Frank Ocean in de reprise van ‘Wildfire’ komt goed uit de verf. Waarna er met ‘You’re No One ‘Til Someone Lets You Down’ nog even een extra country boost wordt gegeven.

Hier en daar krijg je wel het gevoel dat je het al kent van John Mayer. Daarom zouden de nummers los van elkaar ook geen perfecte radiosingles opleveren. Maar als geheel is het een sterk tweede deel geworden van ‘Born And Raised’. Al zou hij er misschien verstandig aan doen om iets anders op een volgend album te doen dan Americana. Zodat het niet te voorspelbaar gaat worden. Maar nu komt hij er nog mee weg.

Sterren: 4,0****

Tekst: Peter van Cappelle