Johnny Cash
Johnny Cash – Out Among The Stars.
De jaren ’80 waren commercieel gezien niet erg succesvol meer voor Johnny Cash. Wat verder niets zegt over de kwaliteit van de albums die hij in die periode opnam. Zo is bijvoorbeeld ‘Johnny 99’ een prima album, maar de muziekwereld was in de jaren ’80 natuurlijk behoorlijk veranderd. Het zou ruim 10 jaar duren voordat Johnny Cash weer een groot publiek weer aan wist te spreken. Met hulp van producer Rick Rubin was hij in de jaren ’90 weer helemaal terug dankzij de veelgeprezen American Recordings.
Maar in de jaren ’80 wilde zijn toenmalige platenlabel Columbia weinig aandacht meer besteden aan iemand als Cash die toch op dat moment een artiest van een andere generatie was geworden. Hierdoor kwam het voor dat een heel album in de archiefkast verdween. Om ruim 30 jaar later weer terug gevonden te worden door zijn zoon John Carter Cash.
Nu, 30 jaar nadat de opnames plaats vonden, luister je niet meer naar de nummers alsof ze toen zijn opgenomen. Met de titeltrack begint het meteen als een fris country album. Met vervolgens een uitstekend duet met zijn vrouw June Carter zoals ze ook zongen tijdens de beroemde optredens in Amerikaanse gevangenissen. En daarna volgen nog eens twee geslaagde covers die Cash, zoals hij later op de American Recordings deed, volledig eigen weet te maken: ‘She Used To Love Me A Lot’ (van de Amerikaanse countryzanger David Allan Coe) en ‘After All’ (van de Amerikaanse countryzanger Ed Bruce).
Nog twee andere duetten zijn te vinden op het album: ‘I’m Moving On’ met de andere country legende Waylon Jennings, en ‘Don’t You Think It’s Come Our Time’ met wederom zijn vrouw June Carter. Daar tussen zitten veel geslaagde uptempo countrysongs als ‘If I Told You Who It Was’ en ‘Rock and Roll Shoes’. En uiteindelijkt wordt het album afgesloten met nog een pareltje: ‘I Came To Believe’. Een nummer dat Cash in een afkickkliniek had geschreven, en daardoor heel persoonlijk is.
Is alles dan lovend aan dit album? Het enige smetje is misschien de keuze voor het kinderkoortje in ‘Tennesee’. Waardoor het iets te glad wordt. Maar voor de rest had het album niet misstaan na ‘Johnny 99’. Al is het misschien maar beter dat het nu verschijnt i.p.v. in de jaren ’80. Want nu krijgt het meer de waardering die het verdient dan dat het toen waarschijnlijk had gekregen.
Sterren: 4,5****
Tekst: Peter van Cappelle
Recente reacties