Mala Vita
Mala Vita over muziek, reizen, succes en de toekomst.
Na de release van het nieuwe album SO FAR SO GOOD was Mala Vita druk met hun clubtour door het land. “Een denderende avond”, schreef 3voor12 over een live optreden van de band. Nu is het voor Mala Vita tijd om de festivals te gaan verblijden met hun aanstekelijke mix van rock, Zuid- en Oost-Europese folk en Amerikaans-Mexicaanse invloeden langs binnen- en buitenlandse festivalpodia. Hoog tijd voor een interview met zanger Mickael Franci. (foto: Dean Zulich)
Een van de thema’s op de plaat is reizen. Vroeger zei je wel eens dat hij een hekel had aan Amerika. Nu komt hij er regelmatig. Hoe is je mening veranderd?Ik had een hekel aan de Amerikaanse politiek, niet zozeer aan het land zelf. Maar ik was daar wel behoorlijk stellig in ja. Dat had veel met mijn liefde voor Latijns-Amerika te maken. Veel van de problemen daar zijn ontstaan door economische en politieke machtsspelletjes van de Verenigde Staten. Ironisch genoeg werd ik verliefd op een Amerikaanse vrouw waardoor ik er inderdaad vaak naartoe reisde en ik juist heel geïnteresseerd ben geraakt in het land. Zo begon ik ook te zien dat niet alleen ontwikkelingslanden maar juist ook een groot deel van de Amerikaanse bevolking zelf lijdt onder de harde kapitalistische politiek. Verder vind ik ook dat Europa op veel gebieden misschien wel erger dan de VS is geworden als het gaat om xenofobie, neoliberalisme en conservatief beleid. Maar ondanks dat al die dingen mij erg fascineren, vind ik ook: politiek is niet alles. Het is bovenal een ongelooflijk mooi land met fantastische muziek en heel erg veel ontzettend toffe mensen.
Waarom staat het vluchtelingenthema zo dichtbij jullie?
Emil (accordion) en Davor (gitaar) komen allebei uit voormalig Joegoslavië. Ook veel van de andere muzikanten waar we vaak mee spelen komen daar vandaan. Iets meer dan twintig jaar geleden waren zij het die de geweldadigheden van een oorlog moesten ontvluchten en hier werden opgevangen in asielzoekerscentra, wachtend op een onzekere toekomst in een vreemd land. De oorlogen vinden nu plaats op andere plekken maar het lot van al die mensen die alles hebben moeten achterlaten op zoek naar veiligheid, is vergelijkbaar. Dat raakt ons als band heel erg.
Hoe kijk je terug op zeven jaar Mala Vita? Wat is er allemaal veranderd?
Het ligt erg voor de hand, maar we zijn natuurlijk ouder geworden. En dat is in dit geval een positief iets. We zijn betere muzikanten geworden, we weten beter wat we wel en niet willen en hebben meer kennis van de wereld om ons heen. Hierdoor ga je steviger in je schoenen staan en dat is erg prettig. Ik denk dat dat ook in de muziek te horen is.
Waar staat Mala Vita anno 2016 voor?
In principe voor dezelfde dingen als toen we bijna 15 jaar geleden begonnen. Voor het feit dat multiculturaliteit een kracht is en geen probleem of gevaar. En voor ruimdenkendheid, zowel muzikaal als in de rest van het leven. De muziek klinkt op iedere plaat weer net iets anders en wij als personen veranderen door onze ervaringen, maar ik geloof dat de essentie van de band onveranderd is.
In het begin maakten jullie succesvolle tours door Mexico en Oost Europa. Hoe was dat en ga je dat nu weer doen?
De buitenlandse avonturen zijn zonder meer het meest memorabel van alles wat we hebben meegemaakt. Dat wil niet zeggen dat optreden in het buitenland per se altijd leuker is. We hebben zoveel onvergetelijke shows in Nederland gehad en ik vind het publiek hier echt geweldig. Maar de magie van het reizen als muzikant is zo sterk en met niets vergelijkbaar. Ik hou heel erg van reizen maar als je in een nieuw land komt om daar duizenden mensen te vermaken met je muziek is dat een hele andere ervaring. Je komt in situaties die je nooit van te voren zou kunnen verzinnen en dat werkt erg verslavend. Net als de warmte en gastvrijheid waarmee je vaak wordt ontvangen. Er staan nu nog geen uitgebreide buitenlandse tours in de planning maar het is zeker onze bedoeling om daar binnenkort werk van te gaan maken.
Mala Vita wordt vaak als een feestband gezien. Wat vind je daarvan?
Ik vind het helemaal niet erg als mensen ons zo noemen maar ik ben geen fan van het woord feestband. Ik vind dat zo’n typisch Nederlandse uitdrukking waarmee je iets lulliger laat klinken dan het is. Net als het woord ‘bandje’. Wij zijn gewoon een rock band. Ok, een folk rock band als het per se specifieker moet. En we maken er zeker graag een feest van. Er is niets leukers dan een zaal uit z’n dak te zien gaan. Dat zullen we altijd blijven doen. Maar het feit dat het zo moeilijk is voor veel mensen om ons te omschrijven, vind ik alleen maar leuk. Dan doe je in mijn ogen ook iets goeds, als het niet gemakkelijk te duiden is.
Jullie zijn momenteel bezig met een tour door het land. Hoe gaat dat?
Ik geniet er erg van. In die jaren dat we vooral in de studio bezig waren en heel erg gefocused waren op songwriting, miste ik het optreden al heel erg. Het voelt dus als een heerlijke ontlading om weer veel op het podium te staan en de kracht van livemuziek weer te voelen. Het smaakt alleen maar naar meer en dat gaat er ook zeker van komen.
Wat zou je nog graag met Mala Vita willen bereiken?
Nog veel meer reizen en nieuwe mensen bereiken met onze muziek.
30 juni Zeehelden festival, Den Haag (21.45u)15 juli Westerpop, Delft (19.00u)
13 aug The Sommerfest of Rhein, Flammen Koblenz, Duitsland – headliner (21.00u)
20 aug Deventer Stads Festival, Deventer
25 aug Parkconcert, Poperinge, België (22.00u)
Recente reacties