Roxeanne Hazes

Posted by Anneke on okt 23, 2021 in Concertverslag

Roxeanne Hazes met enthousiaste live-show in Patronaat.

Op 22 oktober gaf Roxeanne Hazes een optreden in het Haarlemse Patronaat. Dat leverde vele mooie fan-momenten op.

Met haar debuutalbum In Mijn Bloed (2017) sloot Roxeanne Hazes een periode af; ongelukkig, zoekend, boos. Het maakproces was haar therapie. Haar kwetsbaarheid en eerlijkheid werden beloond met lovende reacties, een hit en een Edison. ‘Onze monden vielen open’, luidde het juryrapport. ‘Hazes vindt zichzelf opnieuw uit als kwetsbare popdiva die put uitrock, pop, levenslied, R&B en dance.’ Twee jaar later is Roxeanne Hazes terug met nieuwe muziek.

De carrière van Roxeanne begon op veertienjarige leeftijd. Middels vele honderden optredens en de steevast uitverkochte Holland Zingt Hazes concerten verblijdde ze Nederland en België met haar vaders muziek. Maar na tien jaar begon het te kriebelen en zocht ze een nieuwe uitdaging en uitlaatklep. “Ik wilde weer plezier krijgen in de muziek en een eigen stem en publiek vinden. Ik heb al prachtige dingen mogen doen, maar voor je eigen mensen staan met jouw liedjes is een nieuwe start waar ik lang van heb gedroomd.”

Verloofd, moeder en in een compleet andere fase van haar leven werkt Roxeanne Hazes aan haar tweede album. De eerste resultaten zijn de nieuwe single Mama Was Een Kloozak en voorgangen Bonnie & Clyde. “Ik was nog maar net bevallen van Fender en zat bovenop een grote hormonenbom. Ik wilde de liefde voor mijn verloofde op papier zetten. Ik denk dat veel mensen zich hier in zullen herkennen; het krijgen van een kindje maakt nog verliefder. Intens van iemand houden en daar alles voor over hebben; die ride or die-mentaliteit.” Deze ode aan de liefde schreef zichzelf als het ware. Zonder gastschrijvers en met een subtiele buiging naar Fleetwood Mac, een van haar favoriete bands.

Het nieuwe album is nog niet klaar. “Muziek maken is hetgeen dat ik het liefst doe. Ik wil liedjes maken die mensen blij maken en hopelijk in vervoering brengen. Dat kun je niet overhaasten. Het gaat heel goed, maar ik ben ook heel perfectionistisch. Het vertrekpunt is het vorige album: elektronische popgeluiden met een nostalgisch levenslied randje in een modern jasje. Maar ik merk ook dat ik nog meer muzikale vrijheid claim en grenzen op zoek:van een organisch bandliedje naar een eclectische donkere popsong. @Patronaat

Fotografie: Harold Versteeg