Hark en Co
Hark! en Co – My treasures *****
Je kunt als – verwende – recensist nog steeds blij verrast worden. Zo’n blije verrassing is het nieuwe album van Harke Jan van der Meulen en vrienden, My treasures. Het album nu pas voor de tweede keer draaiend, roep ik: dit is verrekte knap. Verontschuldigend: sorry, Harke Jan, dat ik nog nooit van je muziek had gehoord. Een mens heeft weer eens, overduidelijk, meerdere levens nodig om alles tot zich te nemen op het moment en uur dat het zich aandient. Luisteren naar My treasures is een aanwinst in je oneindige brein van opgeslagen muziek. Onderscheidend.
Harke Jan van der Meulen heeft zich, niet voor het eerst, (album R. L Stevenson, 2017) laten inspireren door de Schotse auteur Robert Louis Stevenson (1850 – 1894), wereldberoemd schrijver van Treasure Island (1883) en The strange case of dr. Jekyll and Mr. Hyde (1886). Hij schreef ook gedichten, en teksten hieruit zijn gebruikt om muziek bij te schrijven. Een niet alledaagse benadering, die door Harke Jan van der Meulen zijn vroege voorliefde voor muziekcompositie en koordirectie leidt tot wat ik, alomvattend zou omschrijven als: ‘Grootse, kleine muziek, wat orkestraal zonder bombast’. Langzaam, maar verraderlijk snel, word je, ik kan het niet minder bombastisch omschrijven, gehypnotiseerd. De fraaie solo, dan wel samenzang tussen verschillende zangers – Harke Jan van der Meulen, Jelle Paulusma, Erik de Jong, Henk Hofstede en Vera van der Poel – is al een kwaliteit in zichzelf op dit album. Cello en viool als bepalende sfeermakers in de nummers maken dat het album als een geheel aanvoelt, die, naarmate het album vordert, alleen nog maar aan zeggingskracht en kwaliteit wint. Op My treasures staat geen enkel minder nummer.
In nummers waar Henk Hofstede in (mee)zingt, Pirate story, Some men create en My Kingdom, kun je geneigd zijn te denken dat je naar een nieuw album van de Nits luistert. Dat is mijn fout, niet die van Henk Hofstede. Sorry Henk. De zang van Vera van der Poel – ook nog zo’n grote onbekende voor ondergetekende – is gloedvol en bezwerend op het slotnummer Armies in the fire. Mag ik het cliché kippevel nog eens van stal halen?
Wie van eigenzinnige muziek houdt die je onder de huid kruipt, zonder dat je precies onder woorden kunt brengen, waardoor dat dan is, ga gezwind dit album kopen. Een album wat zich, ook al verscheen het al vorig jaar – daar ben ik nu al zeker van – in mijn top 5 van 2022 gaat nestelen. Wat dan die andere 4 zijn, hoor ik u misschien zeggen. De nieuwe albums van Soft Cell, Porcupine Tree, The Cure en Nits. Over deze albums (Soft Cell, Porcupine Tree) binnenkort – en (The Cure, Nits) in de herfst, meer.
Hark ! – vanwaar dit uitroepteken ? – en Co – My treasures: Muziek voor alle seizoenen, over de eeuwen heen. Some men create an unintended beauty by default (Some men create (Spring rain).
Website Harke Jan van der Meulen: harkejan.nl/wp/
Thomas Kamphuis, 13 juni 2022
Recente reacties