TH3MINDS
TH3MINDS – nieuwe website herenigde ex leden Simple Minds, Derek Forbes, Brian McGee en Mick MacNeil.
Door Thomas Kamphuis
foto copyright TH3Minds
Het is een van die decemberavonden in 1986 dat ik op mijn zolderkamer in de Pauwenlaan in Den Haag zit. Dat jaar ging ik voor het eerst naar een concert van Simple Minds. Nadat ik het jaar daarvoor het album Once upon a time (1985) als Sinterklaascadeau had gekregen, verdiepte ik me in de albums daarvoor. Ik word meteen gegrepen door het tweede, derde en vierde album (Real to real cacaphony, Empires ad Dance en het “dubbelalbum” Sons and Fascination/Sister feeling call) uit respectievelijk 1979, 1980 en 1981. Vooral de donkerdere nummers, bijvoorbeeld die van Sister feeling call grijpen me bij kaarslicht bij de keel. Het is mijlenver verwijderd van Once upon a time uit 1985. Dit zijn de oergeluiden. Briljante oergeluiden. En bovenal: nog niet geproduceerde nummers die op een bepaalde manier moeten klinken. Puur basalt en geen gepolijst marmer. Dat pure basalt trotseert alle stormen en berichten.
Een obscure cassetteband van een optreden van Simple Minds in Paradiso, Amsterdam op 13 augustus 1982 – die datum staat in mijn hoofd gegrift – gekocht bij een platenzaak in de Schoolstraat in Den Haag, maakt het er niet beter op. Iemand in het publiek roept op een gegeven moment: “Óngezellig!” en er hangt een aanvankelijk zeer verwachtingsvolle en gereserveerde sfeer over het publiek. Maar de band, toen nog met originele bassist Derek Forbes en originele toetsenist Mick MacNeil, kan nooit meer stuk bij mij. Premonition, Celebrate, Sons and Fascination. Beter wordt het nooit. Ik draai de cassette tot hij versleten is, hoewel hij in 2024 trouwens nog net zo goed klinkt.
Tweede week van december 2024. Simple Minds, jarenlang al gereduceerd tot zanger Jim Kerr en gitarist Charlie Burchill, brengen een – niet erg opvallend – nieuw nummer uit. Tegelijkertijd – en dit heeft een lange aanloop – lanceren de originele leden drummer Brian McGee, toetsenist Mick MacNeil en bassist Derek Forbes iets anders: een echte website over hen, .
Een lange aanloop.
Deze leden van het begin zijn al eerder bij elkaar gekomen, in wisselende samenstellingen. Ik zag Brian McGee en Derek Forbes meer dan een decennium geleden samen optreden als XSM (Ex Simple Minds) en was toen al overdonderd door de kracht en het ritme dat de originele ritmesectie liet horen. In eerdere jaren was Mick MacNeil erbij, en in latere jaren trad Derek Forbes hier en daar op met zijn band. Als Four Good Men werd er rond 2008 zelfs gesproken over een nieuw album van Brian, Mick en Derek. Direct gevolgd door de – zeer kortstondige – reünie tussen de drie van hen en Jim en Charlie.
Al die jaren, zeker sinds 1985, heb ik een ongebroken hoop en verlangen gehad dat in ieder geval Brian McGee, Mick MacNeil en Derek Forbes ooit nog eens iets samen zouden doen. Dat lijkt nu werkelijkheid te worden. Met de lancering van hun eigen website komen er ook een paar nummers die ze samen opnieuw hebben opgenomen. Nog niets nieuws, maar dat kan veranderen. Wat is er? Een ongelooflijk spannende herbewerking van Careful in career (van Sisters feeling call, red.)Ik zette het op en kreeg meteen hetzelfde soort kippenvel als op die decemberavonden in 1986 op mijn zolderkamer. Bijna veertig jaar later.
Wat meteen opvalt is de enorme ‘aanwezigheid’ van ieder. Brian McGee laat meteen horen wat al verloren was toen hij vertrok – in 1982: een enorm creatief drumgeluid van een drummer die niet groot hoeft te slaan om groot te zijn. Derek Forbes met zijn onvervangbare manier van bas spelen – donker en funky, verliet Simple Minds in 1985. Mick MacNeil met zijn all-over the place Machinerie met zoveel hart – die eind jaren 80 vertrok. Ieder is een orkest op zich en produceert een geluid dat mij – ik kan er geen ander woord voor bedenken – kippenvel bezorgt en mij een enorme schop onder mijn kont geeft. Careful in career is – na 43 jaar ! – nog rijker qua geluid, nog dieper qua ervaring. Film theme is ook verrassend. Missen we een zanger of gitarist? Nou nee, ik zou het andersom zeggen. Eerder genoemde zanger en gitarist missen dit powertrio. Een powertrio dat na hun vertrek mijlenver boven de huidige Simple Minds uitstijgt. Ze presenteren wat altijd de basis van de muziek is geweest: het instrumentale. Meer heeft het niet nodig, integendeel. Puur instrumentaal uitgevoerd zonder zang of tekst, trekt het je direct naar de kern, zonder tekst. Film theme in zijn nieuwe bewerking is andermaal het bewijs dat dit trio Simple Minds is. De vleesversie, als je wilt. Wat de vegetarische versie is, laat ik aan uw verbeelding over. En vooral: meer dan dat. Het is allemaal veel spannender, subtieler en rijker dan… nou ja, dat laat ik aan de lezer over.
Waarschijnlijk geboren uit een gevoel van urgentie – om door te breken “de Jim en Charlie show” – en omdat het van henzelf komt om weer iets samen te creëren – komt, op het laatste moment, misschien wel het beste muzikale nieuws van 2024 voor mij. Dus meld u aan op hun website om alles te zien en hen te steunen.
Het Hart, de Ziel en de Motor van Simple Minds zijn weer bij elkaar en laten mij op mijn 55e weer 17 voelen.Brian, Mick en Derek: jullie zijn de meest onverwachte en een zeer welkom decembergeschenk.
Thomas Kamphuis, 18 december 2024.
Recente reacties