David Gilmour – Luck and strange ****** Door Thomas Kamphuis op 6 september 2024 ‘Take my arm and walk with me what’s more on this dusty old path the sunset cuts the hill in half our shadows stretch back to touch the night the light’s fading you say but these darkening days flow like honey’ Luck and strange heeft gelijk al die herkenbare Gilmour sound, licht met donkere ondertonen, bluesy. Bijzonder: het nummer heeft toetsenpartijen van de in 2008 overleden Rick Wright in zich, die tijdens de zogeheten Barn sessies in 2007 ontstonden. Opmerkelijk is hoe goed de stem van de inmiddels 78 jarige...

Gitaarvirtuoos uit de Achterhoek lanceert sfeervol nieuw album. Bernard Reinke is een artiest die geen grenzen kent. Hij experimenteert  grenzeloos met verschillende stijlen. Soms is hij een virtuoze jazzspeler dan weer een energieke rocker, een emotionele bluesman, een funkateer of een latin swinger. Reinke’s nieuwe (instrumentale) album draagt als titel ‘Love for Life’ en die liefde voor het leven omarmt hij graag via zijn muziek. Die muzikale liefde klinkt dan ook in elk facet van zijn nieuwe cd door. Het album neemt je mee naar een plaats waar jazz samenkomt met rock, latin en blues. Het thema op ‘Love For...

Steve Hackett – The circus and the nightwale **** Steve Hackett, 74 jaar inmiddels, heeft een min of meer autobiografisch concept album uitgebracht. Van alle ex Genesis leden is Steve Hackett wel de meest productieve en – in die zin – meest creatieve. Is het in het hoofd van die man ooit wel eens rustig, vraag ik mij eens te meer af, na het beluisteren van The circus and the nightwale ? Er zullen zeker meer luisterbeurten nodig zijn – mocht je zo’n album ooit doorgronden, maar na eerste beluistering zijn dit ‘de voorlopige bevindingen.’ Het album start met People of smoke, welke begint...

The Pineapple Thief – It leads to this ***** Door Thomas Kamphuis 23 februari Ik zal gelijk maar met de deur in huis vallen: The Pineapple Thief heeft met It leads to this zijn beste plaat tot nog toe gemaakt. Afgelopen albums kreeg de band al een ongelooflijke injectie met de in 2017 tot de groep toegetreden beste drummer van de wereld, Gavin Harrison. De grote verrassing is, echter, dat op It leads to this, álle bandleden boven zichzelf zijn uitgestegen. Natuurlijk, zanger Bruce Soord, maar ik noem hier echt ook even met nadruk toetsenist Steve Kitch en Jon Sykes op basgitaar. Hoe zeer wordt dat al duidelijk in het...

Nits – Tree House Fire CD Recensie Tegenslag komt vaak in drieën. Na het overlijden van Henk Hofstede zijn moeder volgde een nieuwe, grote, tegenslag in de vorm van de brand in De Werf – sinds meer dan 40 jaar de thuisbasis van Nits – op 16 mei 2022. Maart 2023 openbaarde zich een zeldzame auto-immuunziekte bij Henk Hofstede. Het was de vraag of hij ooit nog kon functioneren, laat staan zingen of optreden. Nu, bijna 2024 – het nieuwe album komt 19 januari uit – verschijnt een nieuw album, Tree house fire. Zoals het persbericht omschrijft: On the 16th of May 2022 our studio De Werf...

Peter Gabriel – I/O ***** Thomas Kamphuis dec 19, 2023 Panopticom roept herinneringen op aan de ‘vroege Gabriel, de basloop van oudgediende Tony Levin is overgenomen van Digging in the dirt (1992). Erg? Nee, direct een feest der herkenning – tegelijkertijd schrik je dat het alweer 21 jaar geleden is dat Peter Gabriel zijn laatste album uitbracht. The court is een sfeervol, op keyboards voortstuwend nummer. 73 jaar inmiddels is Gabriel, maar wat klinkt hij hier ouderwets goed. Playing for time laat een Gabriel horen, steeds verder gerijpt in de tijd ’there’s a hill that we must climb through the mist...

Dark Side of the Moon Redux (2023) CD recensie ***** Roger Waters doet meer dan ooit van zich spreken, zeker online. De ene keer valt dat beter dan de andere keer. Het – ongewenste – (bij)effect is, dat dat soms het eigenlijke “werk”, de kunst en creativiteit van een artiest gaat overschaduwen. Sterker nog: er zijn twee kampen ontstaan. Vóór en tégen Roger Waters. Geheel in de stijl van deze tijd, waarin een middenweg niet meer mag bestaan. We kunnen dan licht vergeten waar het bij Roger Waters om draait: een uniek talent. Dat talent kwam bijzonder divers tot uiting bij Pink Floyd, maar even zo divers tot uiting...

Hark! En Co – The playful maziness of art **** Hark en Co – dit zijn, om precies te zijn: Harke-Jan van der Meulen , pianiste Lineke Lever, gitarist Michiel Nijenhuis, violist Josje ter Haar en celliste Brendan Conroy met gastzangers Jelle Paulusma, Vera van der Poel, Hans Croon en Ricky Koole, hebben een nieuw album uitgebracht, The playful maziness of art. Dit keer worden gedichten van de Amerikaanse schrijver Edgar Allen Poe vertolkt. Uiteraard op de unieke, eigenzinnige wijze waarop Harke-Jan van der Meulen en consorten dit alleen maar kunnen. Nu moet ik bij Edgar Allen Poe even afleren dat Tales of mystery and...

Merel and Tony – Worst of all lovers ****  CD recensie. Merel van Dijk en Tony Barilla ontmoetten elkaar in 2013 terwijl ze werkten aan een kunst opstelling in een klein Hollands dorp. Sindsdien hebben ze verschillende EP’s uitgebracht, muziek geschreven voor This American Life en andere podcasts, zijn gevraagd om de muziek te componeren voor een musical voor een in Houston gezeten theaterbedrijf, namen een album op met protestsongs gesponsord door de Houston Kunst Alliantie, toerden door Texas met hun band The Woe Woe Woes. Merel en Tony verdelen hun tijd tussen Rome en Houston. Het album Worst of all lovers...

Recensie Simple Minds – Direction of the heart (2022). Vorig jaar ging Simple Minds op de Unplugged tour. Ik had tickets gekocht, maar een vakantie kwam daartussen. Tegelijkertijd had ik niet veel spijt deze tour niet gezien te hebben. Simple Minds leek wel verworden tot een E-Street band met Jim Kerr en Charlie Burchill als enig overgebleven vaste waarden. Andy Gillespie – toch bijna 15 jaar lid van de band als toetsenist, was opeens van de aardbodem verdwenen. Drummer van het tweede uur, Mel Gaynor, was dat opeens eveneens, na 34 jaar. Wat de oorzaak was, en wie er wanneer op reactie van wat of wie de brui aan...

Daisy Cools komt met nieuwe single Sunday in vier taalversies. Of hoe hetzelfde liedje je in een andere taal steeds weer een nieuwe sfeerbeleving geeft. De inmiddels in zowel Portugal als Nederland wonende singer/songwriter Daisy Cools brengt op 14 oktober haar nieuwe EP Sundays uit met daarop vier versies van het liedje Sunday, maar dan wel gezongen in vier verschillende talen: Engels, Frans, Italiaans en Portugees. Dat zingen in verschillende talen is niet zo verwonderlijk voor een globetrotter als Daisy, die tijdens lange verblijven in verschillende Europese steden steeds nieuwe nummers schreef, daarbij ook weer...

NITS – NEON *****CD Sterven in schoonheid Na een bijzonder onfortuinlijk jaar – studio De Werf brandde in mei af – ziet NEON het levenslicht. Het album was al vòòr de brand opgenomen. Het album begint met Sunday painter. Het is vintage NITS. Rob Kloet toont zich – voor de zoveelste keer – een unieke, creatieve drummer. De Sunday painter; de schilder die niet schilderen mocht en dat toch ging doen. Het is een verraderlijk intro op NEON. Ghost ranch gaat een andere toer op. Donker, mysterieus. Het roept de sfeer van de donkere nummers op ANGST (2017) op, en dat is, wat mij betreft, een feest der herkenning. ANGST...

Heather Nova – Other Shores CD RECENSIE Other Shores is het nieuwe album van Heather Nova, de opvolger van haar cd Pearl uit 2019. Met ditmaal geen eigen nummers van de singer-songwriter maar een nieuwe fase in haar carrière: een cd gevuld met alleen maar akoestische covers. Wat overigens niet geheel nieuw is voor de Bermudiaanse singer-songwriter, die tijdens haar concerten ook vaak geliefde covers ten gehore brengt. Het lijkt altijd wel een uitdaging om veelal wereldberoemde herkenbare songs geheel naar eigen hand te zetten. Want hoe maak je dat overbekende tracks als Jealous Guy van John Lennon, Stayin’Alive van de Bee Gees en...

Blind vertrouwen – Wonder ***** ‘ Een man is een man. Twee man is een band. En die band zijn wij. Theo van Duijl en Jos Bloemkolk. Wij zijn (en hebben) Blind vertrouwen, een Nederlandstalig, akoestisch, duo met een lange historie en een nieuw vooruitzicht. We kennen elkaar al meer dan veertig jaar, eerst als helft van de Rotterdamse band Noodweer, nu al een paar jaar als tweezijdige liedjesmakers’. Na zoveel jaar ná Noodweer – maar is Noodweer eigenlijk wel weg, laat staan vér weg ? – is enige introductie gewenst en vandaar dat ik deze recensie begin met dit deel van de tekst uit het cd boekje bij Wonder van Blind...

Porcupine Tree – Closure/continuation CD recensie ***** Het moederschip vaart weer We werden grijzer, kaler, 12 jaar ouder, maar het wonder geschiedde: The beast is back. Dat beest zou kunnen slaan op Porcupine Tree’s drummer, Gavin Harrison, de allerbeste en creatiefste drummer ter wereld, het kan ook slaan op de terugkeer van het progrock vlaggenschip. Beide zijn waar. De nodige solo albums van Steven Wilson verder werd – dankzij zijn bestendige band met Gavin Harrison – godzijdank de noodzaak gevoeld om tóch weer bij elkaar te komen. Om nummers, welke al jaren...

Zangeres brengt nieuwe veelbelovende EP uit. Angie Flare – With the Car Running With the Car Running is de nieuwste EP release van country-zangeres Angie Flare. Fans van de Gemertse zangeres hebben er vast lang naar uitgekeken. Angie Flare haalde zelf via crowdfunding het budget bij elkaar voor de release van deze country pop/rock EP. Dat gebeurde met muzikale ondersteuning van bevriende singer-songwriters Sylvia Aimee, Kimmy June en Nick Jongejan. With the Car Running is weer een muzikaal juweeltje geworden. Met muziek om je mee te laten slepen en puur van te genieten. Precies zoals muziek bedoeld is en we tot nu toe van deze gedreven...

Frank Boeijen – Subliem Gebaar CD recensie *****. Na Een vermoeden van licht (2015) was ik Frank Boeijen even uit het oog verloren. Live was die tour wat minder geslaagd vond ik. De wel heel minimalistische instrumentatie en band samenstelling zorgden er voor dat het moeite kostte om de aandacht er bij te houden. De uitvoering van – buiten kijf kwalitatief goede nummers – kan ook té uitgekleed en kaal worden. Het nieuwe album, verschenen in januari, bleek echter goed ontvangen en ik was weer getriggerd. In Die zelfbedachte hemel is een zeker einde van het leven en projectie op het ouder worden – Frank Boeijen...

Porcupine Tree wederopstanding – definitieve afsluiting of nieuw vervolg?. Heel, heel soms nog, is er opeens muzieknieuws wat je doet opspringen van levensplezier. Er gebeurt iets wat je nooit meer had verwacht en wat opeens aanvoelt een enorme kers op iets nog veel groters. Hoe gaan die dingen? Het blijft speculeren. Na het live album Octane Twisted ging Steven Wilson en de andere bandleden hun eigen gang. Steve Wilson bracht solo een fraai trio uit: Grace for drowning (2011), het uitermate donkere en bij wijle spooky, welhaast conceptalbum, in 2013 gevolgd door het fraaie The raven who refused to sing en tenslotte zijn...

Tess Merlot – Laissez-moi CD. De Haagse singer-songwriter Tess Merlot kennen we misschien wel van de band Tess et les Moutons waarmee ze in 2017 haar eerste EP Chansons pour non-francophones uitbracht. In 2019 zong ze het zelfgeschreven Mon Paris in een bomvol Paradiso en in 2020 tourde ze met haar eigen theatervoorstelling Voyages en Chansons langs volle zalen van o.a. PAARD in Den Haag, TivoliVredenburg in Utrecht en Boom Chicago in Amsterdam. Nu is het tijd voor het Franstalige debuutalbum Laissez-moi. Hoe klinkt dat? Als een perfecte cocktail van chansons pur sang waar het enthousiasme vanaf druipt en die je regelrecht meevoeren naar...

Steven Wilson komt met nieuw album The Future Bites. Staalkaart van al het voorafgaande. Met het nodige uitstel is vorige maand het nieuwe solo album van Steven Wilson verschenen. De geluiden die het album vooruit snelden, stelden mij niet echt gerust. De nodige Porcupine Tree adepten leken af te haken bij de met To the bone (2017) ingezette elektronische koers van Wilson. Ook ondergetekende kreeg het gevoel op een keerpunt aanbeland te zijn. Maar .. een iets minder duidbare plaat van Wilson was nog steeds zeer te knagen, natuurlijk. En mág het, op je 50ste, even de turbo op standje korte pauze? In retrospectief laat...