Merel and Tony – Worst of all lovers ****  CD recensie. Merel van Dijk en Tony Barilla ontmoetten elkaar in 2013 terwijl ze werkten aan een kunst opstelling in een klein Hollands dorp. Sindsdien hebben ze verschillende EP’s uitgebracht, muziek geschreven voor This American Life en andere podcasts, zijn gevraagd om de muziek te componeren voor een musical voor een in Houston gezeten theaterbedrijf, namen een album op met protestsongs gesponsord door de Houston Kunst Alliantie, toerden door Texas met hun band The Woe Woe Woes. Merel en Tony verdelen hun tijd tussen Rome en Houston. Het album Worst of all lovers...

Recensie Simple Minds – Direction of the heart (2022). Vorig jaar ging Simple Minds op de Unplugged tour. Ik had tickets gekocht, maar een vakantie kwam daartussen. Tegelijkertijd had ik niet veel spijt deze tour niet gezien te hebben. Simple Minds leek wel verworden tot een E-Street band met Jim Kerr en Charlie Burchill als enig overgebleven vaste waarden. Andy Gillespie – toch bijna 15 jaar lid van de band als toetsenist, was opeens van de aardbodem verdwenen. Drummer van het tweede uur, Mel Gaynor, was dat opeens eveneens, na 34 jaar. Wat de oorzaak was, en wie er wanneer op reactie van wat of wie de brui aan...

Frank Boeijen – Subliem Gebaar CD recensie *****. Na Een vermoeden van licht (2015) was ik Frank Boeijen even uit het oog verloren. Live was die tour wat minder geslaagd vond ik. De wel heel minimalistische instrumentatie en band samenstelling zorgden er voor dat het moeite kostte om de aandacht er bij te houden. De uitvoering van – buiten kijf kwalitatief goede nummers – kan ook té uitgekleed en kaal worden. Het nieuwe album, verschenen in januari, bleek echter goed ontvangen en ik was weer getriggerd. In Die zelfbedachte hemel is een zeker einde van het leven en projectie op het ouder worden – Frank Boeijen...

Porcupine Tree wederopstanding – definitieve afsluiting of nieuw vervolg?. Heel, heel soms nog, is er opeens muzieknieuws wat je doet opspringen van levensplezier. Er gebeurt iets wat je nooit meer had verwacht en wat opeens aanvoelt een enorme kers op iets nog veel groters. Hoe gaan die dingen? Het blijft speculeren. Na het live album Octane Twisted ging Steven Wilson en de andere bandleden hun eigen gang. Steve Wilson bracht solo een fraai trio uit: Grace for drowning (2011), het uitermate donkere en bij wijle spooky, welhaast conceptalbum, in 2013 gevolgd door het fraaie The raven who refused to sing en tenslotte zijn...

Tess Merlot – Laissez-moi CD. De Haagse singer-songwriter Tess Merlot kennen we misschien wel van de band Tess et les Moutons waarmee ze in 2017 haar eerste EP Chansons pour non-francophones uitbracht. In 2019 zong ze het zelfgeschreven Mon Paris in een bomvol Paradiso en in 2020 tourde ze met haar eigen theatervoorstelling Voyages en Chansons langs volle zalen van o.a. PAARD in Den Haag, TivoliVredenburg in Utrecht en Boom Chicago in Amsterdam. Nu is het tijd voor het Franstalige debuutalbum Laissez-moi. Hoe klinkt dat? Als een perfecte cocktail van chansons pur sang waar het enthousiasme vanaf druipt en die je regelrecht meevoeren naar...

Jaimee Harris – The Congress House Sessions In samenwerking met M.A.R.S Label Group USA brengt Americana artiest Jaimee Harris op 5 maart 2021 haar EP The Congress House Sessions uit, gedistribueerd door The Orchard, een divisie van Sony Music. Harris bracht eerder haar veelgeprezen album Red Rescue – een van de beste Americana albums van 2018– uit en nu mogen we van haar de doordachte en intieme EP The Congress House Sessions verwelkomen. Het betreft een release met daarop uitgeklede opnames van de mooiste liedjes van Harris. Je hoort songs van Red Rescue maar dan back to basics en in een nieuw daglicht geplaatst, met minimale, maar...

Paradise – Bernhard Reinke De Nederlandse gitarist en componist Bernhard Reinke heeft een lang muziekverleden achter zich. Al dertig jaar is hij actief in de jazzrock en met pop en rockmuziek tijdens zijn beginperiode met Herman Brood, Harry Muskee en Phoney And The Hardcore. Paradise betekent weer een nieuwe stap in Reinke’s lange carriere: het eerste album waarop hij zelf alle instrumenten inspeelde en ook de achtergrondzang verzorgde. De leadvocalen op Paradise worden verzorgd door Erik Hagelstein. Met zijn warme bluesstem is hij de perfecte aanvulling op het album. Het eindresultaat is een indrukwekkend stukje muziek met daarop...