TH3MINDS – nieuwe website herenigde ex leden Simple Minds, Derek Forbes, Brian McGee en Mick MacNeil. Door Thomas Kamphuis foto copyright TH3Minds Het is een van die decemberavonden in 1986 dat ik op mijn zolderkamer in de Pauwenlaan in Den Haag zit. Dat jaar ging ik voor het eerst naar een concert van Simple Minds. Nadat ik het jaar daarvoor het album Once upon a time (1985) als Sinterklaascadeau had gekregen, verdiepte ik me in de albums daarvoor. Ik word meteen gegrepen door het tweede, derde en vierde album (Real to real cacaphony, Empires ad Dance en het “dubbelalbum” Sons and Fascination/Sister...

Propaganda – The heart is strange Door Thomas Kamphuis Totaal door mij over het hoofd gezien, de afgelopen (ruim) twee jaren, is het in 2022 dor Propaganda uitgegeven album The heart is strange. We moeten hier zeggen: xPropaganda, omdat er thans twee gescheiden Propaganda’s zijn. XPropaganda behelst de twee originele zangeressen Claudia Brücken en Susanne Freytag. Het album is geproduceerd door Stephen Lipson. Het duurde zevenendertig jaar – ! – totdat Claudia Brücken en Susanne Freytag het moment dáár vonden om de in hun ogen eindelijk waardige opvolger van Duel (1985) uit te brengen. Ik zag, toevallig, op...

Laatste keer live in Muziektheater Enschede met de Road to the Isles tour. Fish gaat gemist worden Door Thomas Kamphuis Aan alle mooie dingen komt, vroeg of laat, een eind. Als het moment daar is, is het naast een afscheid, ook een confrontatie met de tijd. “Opeens” is het zo ver dat, één van je grote muzikale helden, zoals ik Fish zonder omhaal noem, afscheid neemt. Vooraf nam een zekere nervositeit zich bij mij meester. Zou het een laatste écht goede herinnering en afscheid in stijl worden, of juist gaan tegenvallen? Fish, 66 inmiddels, leek er echter serieus werk van te willen maken. Hij stopte met roken en...

David Gilmour – Luck and strange ****** Door Thomas Kamphuis op 6 september 2024 ‘Take my arm and walk with me what’s more on this dusty old path the sunset cuts the hill in half our shadows stretch back to touch the night the light’s fading you say but these darkening days flow like honey’ Luck and strange heeft gelijk al die herkenbare Gilmour sound, licht met donkere ondertonen, bluesy. Bijzonder: het nummer heeft toetsenpartijen van de in 2008 overleden Rick Wright in zich, die tijdens de zogeheten Barn sessies in 2007 ontstonden. Opmerkelijk is hoe goed de stem van de inmiddels 78 jarige...

Interview Henk Hofstede ‘Wat ik nu gedaan heb. Dat was echt een vraagteken. ‘ Ik interview Henk Hofstede – onder andere – naar aanleiding Nits nieuwe album Tree House Fire en de optredens van eerder dit voorjaar. Het begin van het interview is dat Henk er van op kijkt dat ik het gesprek opneem met mijn digitale camera, met de lens naar de lucht gericht. Ondergetekende – niet zo’n techneut – krijgt de opneemfunctie op zijn iPhone niet werkend en neemt dan gesprekken op deze wijze op. De lens naar de lucht gericht zodat de geïnterviewde niet óók de lens op zich gericht ziet en vrijer uit spreekt. Het...

Nits met Nit50 – Jubileumtour 50 jaar NITS live in Carré Amsterdam. Vorig jaar kondigden (de) Nits een paar optredens aan van wat uiteindelijk een tour zou worden naar aanleiding van hun 50 jarig bestaan. Twee concerten werden aangekondigd voor april 2024 in Carré. Dat was toen al behoorlijk ver vooruitgedacht en gehoopt, want een ziekte die Henk Hofstede trof maakte opeens niets meer zeker. Maar zie: een combinatie van medicijnen, een wonder en wat een onuitroeibare wil moet zijn om, hoe dan ook, dóór te gaan en zich bezig te houden met waar zijn hart ligt brachten in september vorig jaar opnamen voor wat Tree...

Steve Hackett – The circus and the nightwale **** Steve Hackett, 74 jaar inmiddels, heeft een min of meer autobiografisch concept album uitgebracht. Van alle ex Genesis leden is Steve Hackett wel de meest productieve en – in die zin – meest creatieve. Is het in het hoofd van die man ooit wel eens rustig, vraag ik mij eens te meer af, na het beluisteren van The circus and the nightwale ? Er zullen zeker meer luisterbeurten nodig zijn – mocht je zo’n album ooit doorgronden, maar na eerste beluistering zijn dit ‘de voorlopige bevindingen.’ Het album start met People of smoke, welke begint...

Peter Gabriel – I/O ***** Thomas Kamphuis dec 19, 2023 Panopticom roept herinneringen op aan de ‘vroege Gabriel, de basloop van oudgediende Tony Levin is overgenomen van Digging in the dirt (1992). Erg? Nee, direct een feest der herkenning – tegelijkertijd schrik je dat het alweer 21 jaar geleden is dat Peter Gabriel zijn laatste album uitbracht. The court is een sfeervol, op keyboards voortstuwend nummer. 73 jaar inmiddels is Gabriel, maar wat klinkt hij hier ouderwets goed. Playing for time laat een Gabriel horen, steeds verder gerijpt in de tijd ’there’s a hill that we must climb through the mist...

Dark Side of the Moon Redux (2023) CD recensie ***** Roger Waters doet meer dan ooit van zich spreken, zeker online. De ene keer valt dat beter dan de andere keer. Het – ongewenste – (bij)effect is, dat dat soms het eigenlijke “werk”, de kunst en creativiteit van een artiest gaat overschaduwen. Sterker nog: er zijn twee kampen ontstaan. Vóór en tégen Roger Waters. Geheel in de stijl van deze tijd, waarin een middenweg niet meer mag bestaan. We kunnen dan licht vergeten waar het bij Roger Waters om draait: een uniek talent. Dat talent kwam bijzonder divers tot uiting bij Pink Floyd, maar even zo divers tot uiting...

Hark! En Co – The playful maziness of art **** Hark en Co – dit zijn, om precies te zijn: Harke-Jan van der Meulen , pianiste Lineke Lever, gitarist Michiel Nijenhuis, violist Josje ter Haar en celliste Brendan Conroy met gastzangers Jelle Paulusma, Vera van der Poel, Hans Croon en Ricky Koole, hebben een nieuw album uitgebracht, The playful maziness of art. Dit keer worden gedichten van de Amerikaanse schrijver Edgar Allen Poe vertolkt. Uiteraard op de unieke, eigenzinnige wijze waarop Harke-Jan van der Meulen en consorten dit alleen maar kunnen. Nu moet ik bij Edgar Allen Poe even afleren dat Tales of mystery and...

Merel and Tony – Worst of all lovers ****  CD recensie. Merel van Dijk en Tony Barilla ontmoetten elkaar in 2013 terwijl ze werkten aan een kunst opstelling in een klein Hollands dorp. Sindsdien hebben ze verschillende EP’s uitgebracht, muziek geschreven voor This American Life en andere podcasts, zijn gevraagd om de muziek te componeren voor een musical voor een in Houston gezeten theaterbedrijf, namen een album op met protestsongs gesponsord door de Houston Kunst Alliantie, toerden door Texas met hun band The Woe Woe Woes. Merel en Tony verdelen hun tijd tussen Rome en Houston. Het album Worst of all lovers...